 An Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017  Ann an 1993 sgrìobh an t-Àrd‑Oll. Dòmhnall Meek gun robh “an diofar a th' eadar ‘Gàidhlig a' Bhìobaill’ agus ‘Gàidhlig an latha an‑diugh’ air a bhith air fhaicinn gu ìre fada nas motha tro thìm – gu h‑àraid am measg luchd cleachdaidh na Gàidhlig a tha nas òige … – iadsan nach eil, ann an cumantas, cho eòlach air ‘Gàidhlig na cùbaid’ 's a bha an sinnsirean.” Ma bha sin fìor is follaiseach an uair sin, tha e nas motha buileach mar sin an‑diugh. 'S e sin an t‑adhbhar gu bheil sinne a' clò-bhualadh na h‑iris seo an‑dràsta. Bhruidhinn ar Tighearna 's ar Slànaighear Ìosa Crìosd gu pearsanta, na cànan fhèin, ri Màiri Magdalen às dèidh na h‑aiseirigh, airson dòchas a thoirt dhi (Eòin 20:16). Tha sinne cuideachd ag iarraidh gum bruidhinn Facal Dhè ri daoine sa chànan anns a bheil iad fhèin a' bruidhinn, a' sgrìobhadh, a' smaoineachadh 's ag aisling an‑diugh.  An Tiomnadh Nuadh 1767  Chaidh an Tiomnadh Nuadh eadar-theangachadh gu Gàidhlig na h-Alba on Ghreugais an toiseach leis an t-Urr. Seumas Stiùbhart, ministear Chill-Fhìnn, agus chaidh a chlò-bhualadh ann an 1767 – beagan 's fichead bliadhna an dèidh blàr Chùil Lodair. B' e a mhac, Iain, ministear Lus, am prìomh eadar-theangair airson an t-Seann Tiomnaidh, a chaidh a chrìochnachadh ann an 1801. O chionn ghoirid, tha suidheachadh na Gàidhlig san àm ri teachd air mòran aire fhaighinn, leis a' chànan a’ dèanamh adhartais agus a’ faighinn inbhe shònraichte ann am beatha na dùthcha. A dh'aindeoin sin tha an sgaradh eadar Gàidhlig làitheil agus an gnè Gàidhlig a tha ann an eadar-theagachadh 1801 a' leudachadh.   An Tiomnadh Nuadh 2017  Tha an eadar-theangachadh seo a' tighinn a-mach 250 bliadhna an dèidh a' chiad eadar-theagachadh dhen Tiomnadh Nuadh on Ghreugais gu Gàidhlig a bhith air a chlò-bhualadh.  Tha an eadar-theangachadh ùr ag amas air a bhith a' toirt ri chèile dìlseachd dhan Ghreugais thùsail le briathrachas làitheal, agus soilleireachd le urram. Tha an obair seo a' nochdadh aig àm nuair a tha cothroman air leth ann airson adhartas na Gàidhlig. Agus tha sinn an dòchas gum bi e feumail airson fòghlaim agus airson nan eaglaisean, a thuilleadh air leughadh phearsanta. Le bhith ag eadar-theangachadh Facal Dhè a Ghàidhlig an latha an‑diugh tha an sgioba againn an dòchas gun cluinn iadsan uile a leughas 's a chluinneas e guth Dhè a' bruidhinn riutha gu soilleir, agus, mar sin, gun tig iad gu eòlas air an t‑sìth 's air an t‑slàinte a tha rim faotainn tro Chrìosd a‑mhàin. 'S e miann na sgioba gum biodh gach moladh, urram agus cliù a' dol thuigesan agus thuigesan a‑mhàin. © Comann Bhìoball na h-Alba 2017 New Gaelic Translation 2017  In 1993 Prof. Donald Meek wrote that “the difference between ‘Bible Gaelic’ and ‘Today’'sGaelic’ has increased over time – especially among young users of Gaelic – those who, for the most part, are not so used to ‘Pulpit Gaelic’, as their forebears were.” If that was apparent then, it is even more so today. That is the reason that we are publishing this translation now.  Our Lord and Saviour spoke personally and in her own language, to Mary Magdalen after the resurrection, to give her hope (John 20:16). We also desire that God’s Word would speak to people in their own language which they speak, write, think and dream in today.   New Testament 1767  The New Testament was first translated into Scottish Gaelic by Rev James Stuart, minister of Killin, and published in 1767 – barely 20 years after the battle of Culloden. His son John, minister of Luss, was the main translator of the Old Testament, completed in 1801. In recent years, the future of Gaelic in education and public life has received much attention as the language flourishes. However, the gap between everyday Gaelic in common use and the Gaelic in the most recent Bible edition continues to widen.   New Testament 2017  This new translation comes 250 years after the first translation of the New Testament from Greek into Gaelic was published.  This new translation aims to combine faithfulness to the Greek original with vocabulary in normal use, and clarity with dignity. The work comes at a time of opportunity in the development of Gaelic. It is our desire that this new translation will be useful in education and for the churches, as well as for personal use. In translating God's Word into the today's Gaelic, our translation team hope that all who read will hear the voice of God speaking clearly to them, and, in that way, that they will know the peace and the salvation that are found only in Christ. It is the desire of the team, that all praise, honour, and glory be God’s and his alone.  © Scottish Bible Society 2017

℗ Comann Bhìoball na h‑Alba 2022 ℗ Scottish Bible Society 2022

An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

<div class="version vid1562 iso6393gla" data-vid="1562" data-iso6393="gla">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch17" data-usfm="LUK.17">
 <div class="label">17</div><div class="s1">Peacadh, Creideamh, Dleastanas</div><div class="p"> 1Thuirt &#204;osa ri a dheisciobail, &#8220;Chan urrainn nach tig buairidhean gus a bhith a' peacachadh, ach is mairg dh&#224;san tron tig iad. 2B' fhe&#224;rr dha gum biodh clach&#8209;mhuilinn air a crochadh ma amhaich agus gum biodh e air a thilgeil dhan fhairge na gun adhbhraicheadh e gum peacaicheadh aon dhen fheadhainn bheaga seo. 3Thugaibh an aire dhuib' fh&#232;in.</div><div class="p">&#8220;Ma pheacaicheas do bhr&#224;thair, cronaich e, agus ma n&#236; e aithreachas, thoir mathanas dha. 4Agus ma pheacaicheas e nad aghaidh seachd uairean anns an latha, ma thilleas e thugad seachd uairean ag r&#224;dh, &#8216;Tha aithreachas orm,&#8217; thoir mathanas dha.&#8221;</div><div class="p"> 5Thuirt na h&#8209;abstoil ris an Tighearna, &#8220;Meudaich ar creideamh!&#8221;</div><div class="p"> 6Fhreagair an Tighearna, &#8220;Nam biodh creideamh agaibh mar ghr&#224;inne de sh&#236;ol mustaird, chanadh sibh ris a' chraoibh shiceamain seo, &#8216;Bi air do sp&#236;onadh &#224;s do bhun, agus bi air do shuidheachadh san fhairge.&#8217; Agus bhiodh i umhail dhuibh.</div><div class="p"> 7&#8220;Ach c&#242; nur measg aig a bheil seirbheiseach a bha d&#236;reach air tilleadh o bhith a' treabhadh no a' buachailleachd a chanadh ris, &#8216;Thig anns a' bhad, agus suidh s&#236;os gu biadh&#8217;? 8Nach d&#242;cha an &#224;ite sin gun canadh e ris, &#8216;Ullaich suipear dhomh agus, a' cur aodach ceart ort, fritheil dhomh fhad 's a dh'itheas is a dh'&#242;las mi; agus &#224;s d&#232;idh sin ithidh is &#242;laidh tusa&#8217;? 9An toir e taing dhan t&#8209;seirbheiseach sin a chionn 's gun do rinn e na chaidh &#242;rdachadh dha? 10Mar sin sibhse cuideachd: nuair a tha sibh air a h&#8209;uile rud a chaidh &#224;ithne dhuibh a dh&#232;anamh, canaibh, &#8216;Is seirbheisich neo&#8209;airidh sinn; oir cha do rinn sinn ach ar dleastanas.&#8217;&#8221;</div><div class="s1">Deichnear air an Leigheas o Luibhre</div><div class="p"> 11A&#8209;nis, air a shlighe gu Ierusalem, bha &#204;osa a' dol eadar Samaria is Galile. 12Agus fhad 's a bha e a' dol a&#8209;steach do bhaile, thachair deichnear dhaoine ris a bha nan lobhair. Sheas iad fada uaithe, 13agus thog iad suas an guthan, ag r&#224;dh, &#8220;&#204;osa, a Mhaighstir, d&#232;an tr&#242;cair oirnn.&#8221;</div><div class="p"> 14Nuair a chunnaic e iad, thuirt e riutha, &#8220;Thallaibh agus seallaibh sib' fh&#232;in dha na sagartan.&#8221; Agus fhad 's a bha iad a' falbh, chaidh an d&#232;anamh glan.</div><div class="p"> 15An uair sin, nuair a chunnaic aon dhiubh gun deach a leigheas, thill e air ais, a' toirt gl&#242;ir do Dhia le guth &#224;rd, 16agus thuit e air aghaidh aig casan &#204;osa, a' toirt taing dha &#8211; agus b' e Samaritanach a bh' ann.</div><div class="p"> 17An uair sin fhreagair &#204;osa, &#8220;Nach deach deichnear a ghlanadh? C&#224;it a bheil an naoinear eile? 18Nach deach neach sam bith a lorg a thill agus a thug moladh do Dhia ach an coigreach seo?&#8221; 19Agus thuirt e ris, &#8220;&#200;irich is thalla, shl&#224;naich do chreideamh thu.&#8221;</div><div class="s1">Teachd R&#236;oghachd Dh&#232;</div><div class="p"> 20&#192;s d&#232;idh dha na Pharasaich faighneachd dha cuin a thigeadh r&#236;oghachd Dh&#232;, fhreagair e iad ag r&#224;dh, &#8220;Chan eil r&#236;oghachd Dh&#232; a' tighinn le comharraidhean a tha follaiseach. 21Cha mhotha a chanas iad, &#8216;Seall, seo i!&#8217; no &#8216;Seall, siud i!&#8217; oir seallaibh, tha r&#236;oghachd Dh&#232; nur measg.#17:21 No &#8220;an taobh a&#8209;staigh dhibh&#8221;.&#8221;</div><div class="p"> 22An uair sin thuirt e ris na deisciobail, &#8220;Thig na l&#224;ithean nuair a mhiannaicheas sibh aon dhe na l&#224;ithean aig Mac an Duine fhaicinn, ach chan fhaic sibh e. 23Agus canaidh iad ribh, &#8216;Seall an siud!&#8217; no &#8216;Seall an seo!&#8217; Na rachaibh a&#8209;mach agus na leanaibh iad. 24Oir mar a tha an dealanach a' boillsgeadh 's a' lasadh an adhair o aon taobh chun an taoibh eile, mar sin bidh Mac an Duine na latha fh&#232;in. 25Ach an toiseach feumaidh e m&#242;ran rudan fhulang, agus a bhith air a dhi&#249;ltadh leis a' ghinealach seo.</div><div class="p"> 26&#8220;D&#236;reach mar a bha ann an l&#224;ithean N&#242;ah, mar sin cuideachd bithidh ann an l&#224;ithean Mhic an Duine. 27Bha iad ag ithe agus ag &#242;l, a' p&#242;sadh agus air an toirt ann am p&#242;sadh, gus an latha anns an deach N&#242;ah a&#8209;steach dhan &#224;irc, agus th&#224;inig an d&#236;le is sgrios i iad uile.</div><div class="p"> 28&#8220;Anns an aon d&#242;igh, d&#236;reach mar a thachair ann an l&#224;ithean Lot, bha iad ag ithe agus ag &#242;l, a' ceannach agus a' reic, a' cur agus a' togail. 29Ach air an latha nuair a chaidh Lot a&#8209;mach &#224; Sodom, chaidh teine 's pronnasg a fhrasadh o n&#232;amh, agus sgrios e iad uile.</div><div class="p"> 30&#8220;Is ann d&#236;reach mar sin a bhitheas air an latha anns an t&#232;id Mac an Duine fhoillseachadh. 31Air an latha sin, an neach a bhios air mullach an taighe, agus a chuid anns an taigh, na tigeadh e a&#8209;nuas airson a thoirt leis; agus anns an aon d&#242;igh an neach a th' anns an achadh, na tilleadh esan air ais. 32Cuimhnichibh air bean Lot. 33Ge b' e a dh'iarras a bheatha fh&#232;in a ghleidheadh, caillidh e i, agus ge b' e a chailleas a bheatha, s&#224;bhailidh e i. 34Tha mi ag r&#224;dh ribh, air an oidhche sin bidh dithis anns an aon leabaidh; bidh aon dhiubh air a ghabhail, agus am fear eile air fh&#224;gail. 35Bidh dithis bhan a' bleith c&#242;mhla; bidh aon dhiubh air a gabhail agus an t&#232;ile air a f&#224;gail. 36[Bidh dithis dhaoine anns an achadh; bidh aon dhiubh air a ghabhail agus am fear eile air fh&#224;gail.#17:36 Cha eil na faclan seo anns na l&#224;mh&#8209;sgr&#236;obhainnean as tr&#224;ithe.]&#8221;</div><div class="p"> 37Agus ga fhreagairt thuirt iadsan, &#8220;C&#224;it, a Thighearna?&#8221;</div><div class="p">Agus thuirt esan riutha, &#8220;Ge b' e c&#224;ite am bi an corp, an sin cruinnichidh na fangan.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Thuirt Ìosa ri a dheisciobail, “Chan urrainn nach tig buairidhean gus a bhith a' peacachadh, ach is mairg dhàsan tron tig iad. B' fheàrr dha gum biodh clach‑mhuilinn air a crochadh ma amhaich agus gum biodh e air a thilgeil dhan fhairge na gun adhbhraicheadh e gum peacaicheadh aon dhen fheadhainn bheaga seo. Thugaibh an aire dhuib' fhèin.
“Ma pheacaicheas do bhràthair, cronaich e, agus ma nì e aithreachas, thoir mathanas dha. Agus ma pheacaicheas e nad aghaidh seachd uairean anns an latha, ma thilleas e thugad seachd uairean ag ràdh, ‘Tha aithreachas orm,’ thoir mathanas dha.”
Thuirt na h‑abstoil ris an Tighearna, “Meudaich ar creideamh!”
Fhreagair an Tighearna, “Nam biodh creideamh agaibh mar ghràinne de shìol mustaird, chanadh sibh ris a' chraoibh shiceamain seo, ‘Bi air do spìonadh às do bhun, agus bi air do shuidheachadh san fhairge.’ Agus bhiodh i umhail dhuibh.
“Ach cò nur measg aig a bheil seirbheiseach a bha dìreach air tilleadh o bhith a' treabhadh no a' buachailleachd a chanadh ris, ‘Thig anns a' bhad, agus suidh sìos gu biadh’? Nach dòcha an àite sin gun canadh e ris, ‘Ullaich suipear dhomh agus, a' cur aodach ceart ort, fritheil dhomh fhad 's a dh'itheas is a dh'òlas mi; agus às dèidh sin ithidh is òlaidh tusa’? An toir e taing dhan t‑seirbheiseach sin a chionn 's gun do rinn e na chaidh òrdachadh dha? Mar sin sibhse cuideachd: nuair a tha sibh air a h‑uile rud a chaidh àithne dhuibh a dhèanamh, canaibh, ‘Is seirbheisich neo‑airidh sinn; oir cha do rinn sinn ach ar dleastanas.’”

A‑nis, air a shlighe gu Ierusalem, bha Ìosa a' dol eadar Samaria is Galile. Agus fhad 's a bha e a' dol a‑steach do bhaile, thachair deichnear dhaoine ris a bha nan lobhair. Sheas iad fada uaithe, agus thog iad suas an guthan, ag ràdh, “Ìosa, a Mhaighstir, dèan tròcair oirnn.”
Nuair a chunnaic e iad, thuirt e riutha, “Thallaibh agus seallaibh sib' fhèin dha na sagartan.” Agus fhad 's a bha iad a' falbh, chaidh an dèanamh glan.
An uair sin, nuair a chunnaic aon dhiubh gun deach a leigheas, thill e air ais, a' toirt glòir do Dhia le guth àrd, agus thuit e air aghaidh aig casan Ìosa, a' toirt taing dha – agus b' e Samaritanach a bh' ann.
An uair sin fhreagair Ìosa, “Nach deach deichnear a ghlanadh? Càit a bheil an naoinear eile? Nach deach neach sam bith a lorg a thill agus a thug moladh do Dhia ach an coigreach seo?” Agus thuirt e ris, “Èirich is thalla, shlànaich do chreideamh thu.”

Às dèidh dha na Pharasaich faighneachd dha cuin a thigeadh rìoghachd Dhè, fhreagair e iad ag ràdh, “Chan eil rìoghachd Dhè a' tighinn le comharraidhean a tha follaiseach. Cha mhotha a chanas iad, ‘Seall, seo i!’ no ‘Seall, siud i!’ oir seallaibh, tha rìoghachd Dhè nur measg.”
An uair sin thuirt e ris na deisciobail, “Thig na làithean nuair a mhiannaicheas sibh aon dhe na làithean aig Mac an Duine fhaicinn, ach chan fhaic sibh e. Agus canaidh iad ribh, ‘Seall an siud!’ no ‘Seall an seo!’ Na rachaibh a‑mach agus na leanaibh iad. Oir mar a tha an dealanach a' boillsgeadh 's a' lasadh an adhair o aon taobh chun an taoibh eile, mar sin bidh Mac an Duine na latha fhèin. Ach an toiseach feumaidh e mòran rudan fhulang, agus a bhith air a dhiùltadh leis a' ghinealach seo.
“Dìreach mar a bha ann an làithean Nòah, mar sin cuideachd bithidh ann an làithean Mhic an Duine. Bha iad ag ithe agus ag òl, a' pòsadh agus air an toirt ann am pòsadh, gus an latha anns an deach Nòah a‑steach dhan àirc, agus thàinig an dìle is sgrios i iad uile.
“Anns an aon dòigh, dìreach mar a thachair ann an làithean Lot, bha iad ag ithe agus ag òl, a' ceannach agus a' reic, a' cur agus a' togail. Ach air an latha nuair a chaidh Lot a‑mach à Sodom, chaidh teine 's pronnasg a fhrasadh o nèamh, agus sgrios e iad uile.
“Is ann dìreach mar sin a bhitheas air an latha anns an tèid Mac an Duine fhoillseachadh. Air an latha sin, an neach a bhios air mullach an taighe, agus a chuid anns an taigh, na tigeadh e a‑nuas airson a thoirt leis; agus anns an aon dòigh an neach a th' anns an achadh, na tilleadh esan air ais. Cuimhnichibh air bean Lot. Ge b' e a dh'iarras a bheatha fhèin a ghleidheadh, caillidh e i, agus ge b' e a chailleas a bheatha, sàbhailidh e i. Tha mi ag ràdh ribh, air an oidhche sin bidh dithis anns an aon leabaidh; bidh aon dhiubh air a ghabhail, agus am fear eile air fhàgail. Bidh dithis bhan a' bleith còmhla; bidh aon dhiubh air a gabhail agus an tèile air a fàgail. [Bidh dithis dhaoine anns an achadh; bidh aon dhiubh air a ghabhail agus am fear eile air fhàgail.]”
Agus ga fhreagairt thuirt iadsan, “Càit, a Thighearna?”
Agus thuirt esan riutha, “Ge b' e càite am bi an corp, an sin cruinnichidh na fangan.”

聆听 Lùcas 17