उत्‍पत्ति 50

50
1योसेफले आफ्‍ना बुबामाथि घोप्‍टो परेर रुन र बुबाको मोहोडामा म्‍वाइँ खान लागे। 2बुबाको लाशमा सुगन्‍ध भएको तेल र लेप लाउन लाए। 3सुगन्‍धित तेल र लेप मल्‍ने समय चालीस दिन हुन्‍थ्‍यो र चालीस दिनसम्‍म तिनीहरूले तेल र लेप मले। मिश्रीहरूले उनको लागि सत्तरी दिनसम्‍म शोक गरे।
4शोक गर्ने बेला पूरा भएपछि योसेफले राजाका भारदारहरूलाई भने, “राजालाई यो खबर गरिदिनुहोस्, 5#उत्‍पत्ति 47:29-31‘मेरो बुबाले मर्ने बेलामा आफूले कनान देशमा बनाएको चिहानमा उनलाई गाड्‍नू भनी मलाई प्रतिज्ञा गर्न लाएका थिए र बुबालाई गाड्‍न जाने आज्ञा मलाई दिइयोस् र काम सकेर म फर्की आउनेछु’।”
6राजाले उत्तर दिए, “तिमीले प्रतिज्ञा गरेअनुसार गएर तिम्रो बुबालाई गाड।”
7योसेफ बुबालाई गाड्‍न गए। राजाका सबै भारदारहरू, राजदरबारका मुख्‍य मानिसहरू र मिश्रदेशमा सबै ठूला-ठालुहरू योसेफसित गए। 8योसेफका परिवार, दाजुभाइहरू र याकूबको परिवारका अरू मानिसहरू पनि तिनीसित गए। खालि तिनीहरूका स-साना छोरा-छोरीहरू, भेडा-बाख्रा र गाई-गोरुहरू गोशेनमा रहे। 9मानिसहरू रथमा चढी घोडामा सवार भएर तिनीसित गए। मलामी जानेहरूको एउटा ठूलो भीड थियो।
10जब तिनीहरू यर्दन नदीको पूर्वपट्टि आतादको अन्‍न कुट्‍ने ठाउँमा आइपुगे, तब तिनीहरूले धेरै बेरसम्‍म ठूलो सोरले विलाप गरे अनि योसेफले सात दिनसम्‍म विलापको रीतिथितिको काम पूरा गरे। 11कनानबासीहरूले तिनीहरूलाई आतादमा विलाप गरेको देखेर भने, “यी मिश्रीहरूले कति धेरै विलाप गरिरहेका छन्!” त्‍यसकारण त्‍यस ठाउँको नाम हाबिल-मिश्रइम राखियो।
12यसरी याकूबका छोराहरूले बुबाले भनेअनुसार गरे। 13#प्रेरित 7:16तिनीहरूले उनको लाश कनानमा लगे र मम्रेको पूर्वमा अब्राहामले चिहान बनाउन एप्रोन हित्तीदेखि किनेको खेतमा भएको मक्‍पेलाको ओडारमा गाडे। 14बुबालाई गाडिसकेपछि योसेफ आफ्‍ना दाजुभाइहरू र उनीसित गएका मलामीलाई साथमा लिई मिश्रमा फर्के।
योसेफले दाजुभाइहरूलाई ढाडस दिन्‍छन्
15आफ्‍ना बुबा मरेपछि योसेफका दाजुभाइहरूले भने, “यदि योसेफले अझै हामीलाई घृणा गर्न र बदला लिन खोज्‍यो भने कसो गर्नुपर्ने हो?” 16यसकारण तिनीहरूले योसेफलाई यस्‍तो खबर पठाए, “हाम्रा बुबाले मर्नुभन्दा अघि तपाईंलाई यसो भन्‍नुभएको थियो, 17‘तेरा दाजुहरूले तेरो खराबी गरेर जो अपराध गरे, त्‍यो अब दया गरी माफ गरिदे।’ हामी तपाईंका बुबाका परमेश्‍वरका दासहरूलाई हामीले गरेका दोष अब माफ गरिदिनुहोस्।” यो खबर पाई योसेफ रोए।
18तब तिनका दाजुभाइहरू आफैं गएर तिनको अघि शिर निहुराएर भने, “हामी तपाईंका कमाराहरू यहाँ तपाईंको अघि हाजिर छौं।”
19योसेफले तिनीहरूलाई भने, “नडराओ, म परमेश्‍वरको स्‍थानमा छैनँ। 20तिमीहरूले मेरो विरुद्धमा खराब जाल रच्‍यौ तर परमेश्‍वरले त्‍यसलाई भलाइमा बदल्‍नुभयो, जसले गर्दा उहाँले धेरै मानिसहरूको प्राण जोगाउनुभयो र आज तिनीहरू बाँचेका छन्। 21तिमीहरू डराउने केही काम छैन। म तिम्रा र तिम्रा छोरा-छोरीहरूको हेरचाह गर्नेछु।” यसरी योसेफले दयाको शब्‍द बोलेर तिनीहरूलाई ढाडस दिए। ती शब्‍दले तिनीहरूको हृदय छोयो।
योसेफको मृत्‍यु
22आफ्‍नो बुबाको परिवार लिएर योसेफ मिश्रमा बसिरहे। उहाँको मृत्‍यु हुँदा उनको उमेर ११० वर्ष भएको थियो। 23एफ्राइमका छोरा-छोरी, नाति-नातिनीहरू पनि उनले देखे। मनश्‍शेको छोरो माकीरका छोरा-छोरीहरू पनि परिवारमा थपिञ्‍जेलसम्‍म उनी बाँचिरहे। 24उनले दाजुभाइहरूलाई भने, “मेरो मर्ने बेला भयो तर परमेश्‍वरले निश्‍चय नै उहाँले अब्राहाम, इसहाक र याकूबसित गर्नुभएको प्रतिज्ञाअनुसार तिमीहरूलाई यस देशबाट डोर्‍याएर निकालिलैजानुहुनेछ।” 25#प्रस्‍थान 13:19; यहोशू 24:32; हिब्रू 11:22त्‍यसपछि योसेफले आफ्‍ना मानिसहरूलाई शपथ खान लाए। उनले भने, “परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई त्‍यस देशमा लैजानुहुँदा मेरो लाश पनि लिएर जानेछौ भनी मसँग प्रतिज्ञा गर।” 26योसेफ मिश्रदेशमा ११० वर्ष उमेर पुगेर मरे। तिनीहरूले सुगन्‍धित तेल र लेप तिनको लाशमा मलेर लाश एउटा बाकसमा हालेर राखे।

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

उत्‍पत्ति 50: सरल नेपाली

Ìsàmì-sí

Pín

Daako

None

Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀