مزامیر 131

131
مزمور ۱۳۱
دعای انسان فروتن
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود.
1ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام. 2جان مضطرب خود را آرام ساخته‌ام. اینک، دل من، همچون کودکی که در آغوش مادر آرمیده، آرام و بی‌تشویش است.
3ای اسرائیل، بر خداوند امیدوار باش، از حال تا ابد!

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

مزامیر 131: PCB

Ìsàmì-sí

Pín

Daako

None

Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀