Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Matuš 17

Pín

Ov lenge phenďa: „Vašoda, hoj frima pačan. Bo phenav tumenge, te tumen uľahas ča ajso pačaben sar o horčično zrnkos, phenena kale verchoske: ‚Predža kadarik kode!‘ – a predžala. A na ela ňič, so našťi kerena.

Mek sar vakerelas, zaučharďa len andre e žjarivo chmara a andral e chmara prevakerďa ke lende o hangos: „Kada hin miro Čhavo, saves kamav. Andre leste man hin radišagos, les šunen!“

O Ježiš odphenďa: „Manušale bi o pačaben! Tumen previsarde manušale, mek dži kana tumenca avava? Dži kana mek tumen zľidžava? Anen les mange kade!“ O Ježiš pokarhinďa le demonos a ov takoj andral leste geľa avri. A ola oratar sas imar o čhavoro sasto.