Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Lukaš 13

Pín

„Keren savoro pre oda, hoj te aven andre prekal e cesno brana, bo phenav tumenge, hoj but džene kamena te avel andre, ale našťi avena.

Sas ode džuvľi, andre savi sas o nalačho duchos, so la trapinelas le nasvaľibnaha dešuochto (18) berš. O dumo late sas banďardo dži tele a našťi pes rovňinelas avri. Sar la dikhľa o Ježiš, vičinďa la paš peste a phenďa lake: „Džuvľije, av oslobodzimen tire nasvaľibnastar!“

Thoďa pre late o vasta a oj takoj rovňisaľiľa avri a lašarelas le Devles.

A dikh, ola, ko hine posledna, ena ešebna a ola, ko hine ešebna, ena posledna.“

Bo sar ušťela o raj le khereskro a phandela andre o vudar, a tumen ačhena avri a durkinena pro vudar a phenena: ‚Rajeja, Rajeja, phundrav amenge!‘ ov tumenge phenela: ‚Me tumen na prindžarav! Khatar san?‘

Phenav tumenge, hoj na sas! Ale te na kerena pokaňje, savoredžene avke merena.“

Ale ov tumenge pale phenela: ‚Me tumen na prindžarav! Khatar san? Džan mandar het, savore, so keren o nalačhipen!‘

Akor o Ježiš phenďa: „Sar dičhol avri o kraľišagos le Devleskro? Soha les porovňinava? Hino sar o horčično zrnkos, so iľa o manuš a sadzinďa pre peskri maľa. Ode bariľa, ačhiľa lestar baro stromos a pre leskre konara peske kerde hňizdi o čirikle andral o ňebos.“