Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ लु 8

Pín

आर भागे ओत रेयाक् दो नोको कानाको, ओने ओनको काथा आँजोमकाते जुत आर भागे मोनरे ओनाको साप् दोहोय आर सोमभोरिकातेको गेले बेलेक्‌कान।

आर जा़नुमको तालारे ञुरेनाक् दो, ओनको कानाको, ओकोय दो नोवा पुरिरे जियोन रेयाक् दाँद आर धोन आर हा़ँस लाताररे चालाक् चालाक्‌तेको झुरोक्‌काना आर बाङको गेले बेले सा़बितोक्‌काना।

आर चा़टा़इनि ओतरेन दो नोको कानाको, ओने ओनको आँजोमलेरे रा़सका़ते काथाको आताङेत् मेनखान ओनको दो रेहेत्‌ बा़नुक्‌ताकोवा; थोड़ा दिन ला़गित्‌को पा़तिया़उक्आ आर बिडा़उ जोखेच् दोको पा़चा़क्आ।

आदोए मेतात्‌कोवा, “ओकोरतापे बिसवा़स दो?” आर बोतोर आर हाहाड़ातेको मेपेनेना, “ओकोय एनडेखान उनि दो, होय हों होय आर दाक् हों दाक्ए हुकुमाक्‌काना आर बानारकिन बातावेत्‌ताय दो?”

होर आड़ेरे ञुर आकान इता़ दो ओनको कानाको, ओकोयको आँजोम मेनखान आलोको पा़तिया़उक् आर आलोको बाञचावक् मेनते सायतान हेच्‌काते ओनकोवाक् मोन खोन काथाय हालाङ इदिया।

एनते ओकोवाक् दो चेत् हों बा़नुक्आनेच् ओकाटाक् दो ओकोआकान ओना दो सोदोररे आ़गुक्‌आ आर ओकाको पोटोम आकान ओना दो ञामकाते मारसालरे आ़गुक्‌आ।

आदो उनि मायजिउ बाय ओको ताहेंदाड़ेयाक्‌आ मेनतेये बाडायकेत् खान थारथारावआतेये हेच्एना आर जिसु सामाङरे ओमबाक्एनते सानाम होड़को सामाङरेये ला़इ सोदोरकेदा चेत् मेनतेये जोटेत्‌लेदे आर चेत्‌लेका इना़ घा़ड़िच्‌तेये बोगेयेन। जिसु दोए मेतादेया, “ए मा़इ, आमाक् बिसवा़सगेये बाञचाव आकात्‌मेया; निरा़इते सेनजोङमे।”

आदो जिसु ठेन सेनकाते बेरेत्‌केदेतेको मेतादेया, “ए गुरु, ए गुरु, जोसावेनाबोन।” जिसु दो बेरेत्एनते होय आर हाबाकडाबाकोक्‌ कान दाक्ए धोमकावकेदा; खानगे थिरेनते डेलडेल निझुमेना।