Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मत्ती 17

Pín

येसुई र्‌वाबो, “ङेनकोन अबिस्वासन कारनजै जेङ्पा। तेम्माई ङा ङेनकाङ्मोः र्‌वाचे, ङेनकोन ङ्याबो छून र्‌युदीतौन बिस्वास ङिङिन अन धुरग स्यीह्‌लै वया र्‌वाङिन वैनान ङ्याह् रे ङेनकोन भिह्तु खे मतैनान तये राह्‌नान मह्‌या।

पत्रुसजै ल्होई र्‌वातौर्‌वातौ चहकिलो नमलू स्वास्वा नुन तिप्सोई ख्युकाङ्मोः कप्पो आलै नमलून झिङलै केह्दी स्वाबो, “अन ङन स्याङ्पान ङोह्जो जेङ्पा, अन्न ङ्याबो ङा मिह्दा किम्म ङिह्पा, अन्न ल्होई ङ्याना।”

येसुई र्‌वाबो, “ए ङाईदी बिस्वास ङिह्पा रे भ्रमग परि रह्पान पुस्ता, हातौन बेर ङा ङेनकोन ङ्याबो लुईनान ङ्युँ? हातिर्यान बेर ङै ङेनकाङ्मोः कूचे? नू स्यीह् सह्रा।” आलै येसुई मन मू ङार्ङार धाम्बो रे मन चोलोङ्चा तुरुन्तै ताःबो।