Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मत्ती 17

Pín

येशुले नकाङजन ऐआढोवाङ, “जेमि अबिस्वासलं कारनले हो। ङा मछ्यु जेजन ऐढाच्या, कि जेल्योङ तोलोअ काथ्याल जाए यांयन्या जे बिस्वास आलन्याताहकन आका डान्डाजन ‘आटन हटिन्ते’ ऐढोच्योकन नका हटिन्यालेया। ओटन जे नाल्ट नैज असम्भब ताइन्यामाल्दी।

नका आछ्योङज्याऔ आछ्योङज्याऔकै, पलन्या बादलले नकाङजन आकपवाङ, ओटन नका बादललन तोलोअ ग़ा थहौ, “ईका ङायिङ्का ज़ा हो, ङा इकास भ्याई ङाहेसाङ्‌ङु, इकाल छेन थएचिते।”

तब येशुले आढोवाङ, “ऐ अल्प बिस्वासीयाङ सनर भ्रस्ट पुस्ताङ, खक समन ङा जेसकाए लिज्याङ का? ङा जेजन खक समन सहिच्यो? नकाजन अदेए ङालेऊदेए होन्चिते।” जब नाजन येशुल ल्योङ राहोनौ, तब नकात लेन्या भूतजन आहकारिउ ओटन नका केटातन पलिईस्यु हिनौ, ओटन नका ओचोएटै बेलौ।