Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Luka 14

Pín

“Mntu yoyose akeza kwangu, khana adae kuwa mhina wangu akese kunikunda mie muno kusima tati yakwe na mami yakwe na mkaziwe na wanawe, na nduguze na dadize na ata ugima wakwe yee mwenye.

Mntu yoyose mwesekuudoa mhamba wakwe na kunibasa khadaha kuwa mhina wangu.

Kwaviya mntu yoyose etendae mkuu enda atendwe mdogo na atendae mdogo enda atendwe mkuu.”

Ivyoivyo, khahana hata yumwe gatigati yenu endaye awe mhina wangu inga akese kueka kia kintu ekuwacho nacho.”

Goja nisosoe vitana, nndai gatigati yenu akakunda kuzenga mnaa khana avoke kwekaa ahime galama zakwe amanye anakima cha kugenyea na cha kubindiizia? Inga akesekugosoa ivyo, endaadahe kugosoa msingi na kuvotwa kubinda mnaa uwo, aho wantu wendawamseke. Wakagombeka, ‘Mntu uyu nee kavoka kuzenga, akini khana udaho kubindiizia.’

Naho ugosoaho ntafuno, wagoneke wakiwa na wantu wekuviao na wekuviawo miundi na matuntu, nawe wenda ujaiwe kwaajii awo khawadaha kukuiha, Muungu enda akuihe funge kisingi cha uyuyuko cha wantu wedi.”

“Munyu ni kintu kitana, akini ukabanika, khaidaika kugosoa chochose kuwa munyu vituhu? Khaifaa kintu wala kwa msanga wala kwa mboleya. Wantu wayasa hae, mwenye magutwi ya kutegeeza na ategeeze!”