Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ሉቃስ እንጂለ 5

Pín

ኢስ ጠወዕይ ሹሎች ኤተሮን ስሞኔ «ጥዕላሻ አደ ዋሽቴን ቁርጩሜተ ወሻዶኖተ ወሻዳክኔ ኡጅዬ» ዬሰ።

ስሞንን ፈንቀሽ «ቀርቾ! ዊመ ሀዎሩተ አጰመን ገልን መቱርቹሃ አንፎምበአ፤ ጠዉ እኮጎሬ አት ይቶንቴኤች ወሻዳኤ ኡጃም» ዬእ። እስ ዬገን አቶ ወክት ልግብ ቁርጩሜተ አፋን ወሻዱሰ ፊልተኡ ጀመሮ።

እሁን ቤሉ እስ ኡለ ኡድመ መር ሜጡንኩስ ዱአ አአኖ እቅ።

አን አሜቾሚሁ ፈያኑተ ገኦተ እሁዕነ ጩበኛኑት ጩብችሰ ቶበት ፈንቀልታገ አኦታት» ይ ፈንቀሼእ።

ስሞን ጴጥሮስ ህካን ለዕዮ ወክት ኢስ ሎከ አሌን ኡብ «ቀርቾ! አን ጩበኘ እኮምቤቺሃ ኢ መድ ሆንጠኮት» ዬእ።

ኢስን «ሀኪሙ ሀስሰኖሁ ጥዘናማታት ቤሉ ፈይሃበአ።

እሰን ጀልበሰ ኡለ አደ ሽቅ አቶች ኤተሮን ጉዕመርቹንከሰ አጉርት ኢሰ አዎንቶኡ።

መቱ በር ኢስ መቶ ከተማን ሄዕዮገን ጎግ አል ጥዘናን ጥዦ መቱ መንቹ አሜች ኢሰ ለዕዮ ወክት ብሬንከስ ኡብ «ቀርቾ! ተሽዬሄ ጎሬ ፈይሶኤተ አታልታንት» ይ ኡጬስ። ኢስን አንጋንከስ አልስ ሀጣዊ «ኤ ፈይ!» ዬስ፤ ህከ ወክትንከ ሁኩ ጎግ አል ጥዘነት ገፈርቶስ።

ጠዉ እኮጎሬ ኢስ ዱዱቡ ጉዕመ ወክቲችን በትሽ ሞጮጨሞ፤ ልግቡ መኑ እሲች ሞጮጭቶተለከ ጥዘናችሰ ፈይቶተ ጭም ይታኢት እቅ።