Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ሉቃስ እንጂለ 22

Pín

«ኢ አነ! አት ሀሶንት ጎሬ ከ ኦርሸ ጠበቴሃ ኢች ቄርስ፤ ጠዉ እኮጎሬ አን ሀሳምገ እሁዕነ አት ሀሳንትገ እሁን» ይ ዱአ አዕዮ።

እኮጎሬ አን አመዕነቱክ በእበገ ኬሳሃ ዱአ አኣም፤ ህካን እኮቤቺሃ አት ቶበት ፈንቀልቶንት ወክት አመክ ኦሱተ ጠረኝስ» ዬእ።

ህከኒች ኤተሮን ኢስ ዳቡተ ኬሽ መገኑ ገለትጬእ፤ ህካንን ቢጭ እሳንከ ኣስ «ኩን ክዕኔሃ ኣሰሞሃ ማላእ፤ ካን ኤሳሃ ቃጎኖተ አዕዬ» ዬእ።

ህትን ሁርባቲች ኤተሮን ጠበቴሃ ኬሽ አሌ ዋሽ «ኩ ጠበቴሁ ክዕኔኤሃ ዱንተአኖ ቄጊንከኤ እሀኖ ሃዕሮሃ ወኣድ።

ሁንኩ ቄግገ ኡላን ዛዘኖት እቅ፤ ህከ ወክት መገን መላይኬቹ ሰሜች አሜች እሱ ጠረኝሰን ህከን ቤቾን እስሃ ለሌስ።

እኮጎሬ አዕኑ ህት እኮኖቼ፤ ህከን ወጥ ክዕኔ በላን ሎረ እኮሁ ቀዉ እሁን፤ ህትን አዎንሳንቹ እኮሁ ካዲንቹ እሁን።

ኢስን «ጴጥሮሴ! አን ያንኬ፤ ከበር ሀንጠቦ ዎዶተ ኢለ ‹ደጋንስበአ› ይት ሰሶረ ለገኣንቴኤ» ዬእ።