Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मर्कुस 6

Pín

इसुले तिनुलाइ भुन्‍यो, “हामु एकान्‍त ठउँरमि जाइबर केइ समय आराम अद्‌दाउ।” क्‍यालाइकि ताँ यति मान्‍स आउन्‍या जान्‍या अद्‍दाथ्‍या कि इसु रे उनरा सिस्‍यालाइ खानाइ खान्‍यासम्‍म लइ फुर्सद थेइएन्‌।

तबइ इसुले तिनुलाइ भुन्‍यो, “अगमबक्‍तालाइ सप्‍पइतिर मान्‍सले आदर अद्‍दछन्‌, तर आफनो देस, आफन्‍त, रे आफनो घरका आदर अद्‍दाइन्‌।”

जबइ इसु किनारमि ओल्‍या तबइ उनुले एक ठुलो भिड धेक्‍यो, तिनुलाइ धेकिबर उनरो ह्रिदय दयाले भरियो। क्‍यालाइकि तिनु गोठाला नभया भेडा जसा थ्‍या। रे उनुले तिनुलाइ भउतइ कुरा सिकाउन लाग्‍या।

रे इसुले ताँ कसइ कसइ बिमारिमि आफना हात राखिबर तिनुलाइ निको पाड्‍या कामबाहेक अउर भउतइ अचम्‍मका काम अद्‌द सकेइन्‌। तिनरो अबिस्‍वास धेकिबर इसु अचम्‍म पण्‍या। रे उनु गाउँ गाँउमि सिछ्‍या दिनाइ हिट्‌या।

इसुले तिनु पाँच रोटा रे दुइ माछा समाइबर स्‍वर्गतिर हेरि धन्‍यबाद दिसक्‍यापाछा रोटाका टुक्रणा टाक्रणा बनाइबर मान्‍सका अगाडि राखिदिय भनि सिस्‍यालाइ दियो। रे तन दुइ माछा लइ सप्‍पइलाइ बाड्‌दियो। पइ सप्‍पइले अगाउन्‍ज्‍या खायो। पाछाडिबटहइ सिस्‍याले रोटा रे माछाका उबर्‍या टुक्रणा टाक्रणि उठायो रे बार डाला भरिया।