Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ متّی 18

Pín

کیوں جو جِتھاں وی ݙُو یا تَرائے بندے میݙے ناں تے کٹھے تھِیسن اُتھاں مَیں اُنہیں دے وِچالے ہوساں۔“

مَیں تُہاکُوں ایہ وی اَہداں جو تُہاݙے اِچوں ݙُو بندے زمین تے جیرھی ڳالھ کیتے جَینکُوں او چاہندِن راضی ہوسِن تاں میݙا اَسمانی باپ اُنہیں کیتے کر ݙیسی۔

یِسُوع ہِک ٻال کُوں سَݙیا اَتے اُنہیں دے وِچالے کھڑا کر ݙِتا اَتے آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں سچّ اَہداں، جے تُساں اپݨے بُرے کَمیں کُوں نہ چُھڑیسو اَتے ٻالیں وانگوں نہ بݨسو، او تَئیِں تُساں کݙاہیں وی اَسمان دی بادشاہی اِچ نَئیِں وَنڄ سڳدے۔

اِیویں جیرھا وی اپݨے آپ کُوں اِیں ٻال وانگوں نِکا بݨیسی اُوہو اَسمان دی بادشاہی اِچ وَݙّا ہوسی۔

اَتے جیرھا وی اِنہیں ٻالیں اِچوں کہیں ہِک کُوں میݙے ناں تے قبول کریندے او مَیکُوں قبول کریندے۔“

”مَیں تُہاکُوں سچّ اَہداں جیرھا کُجھ وی تُساں زمین اُتے ٻَدھیسو، اَسمان اُتے وی ٻَدھیڄ ویسی اَتے جو کُجھ زمین اُتے کُھلیسو اَسمان اُتے وی کُھل ویسی

اَتے یِسُوع آکھیا، ”بَس میݙا اَسمانی باپ تُہاݙے اِچوں ہر ہِک نال اِیویں کریسی جے تُساں اپݨے بِھراویں کُوں دِل کنُوں مُعاف نہ کریسو۔“

پَر جیرھا کُوئی میݙے اُتے اِیمان گھِن آوَݨ آلے اِنہیں چھوٹئیں اِچوں کہیں کُوں گُمراہ کریندے اُوندے کیتے چَنڳاں ہے جو چکی دا وَݙّا پُڑ اُوندی ڳِچی اِچ لَڑکایا وَنڄے اَتے اُونکُوں سمُندر اِچ سَٹ ݙِتا وَنڄے۔

تُساں کیا سوچیندو جو سو بھیݙاں رکھݨ آلے کہیں بندے دی ہِک بھیݙ رُل وَنڄے تاں کیا او باقی وَدھانوے بِھیݙیں کُوں پہاڑیں اِچ کلھا چھوڑ کرائیں اُوں ہِک رُلّی ہوئی کُوں نہ ڳولیسی؟