Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Лк 10

Pín

Теве тыланда кишкым, скорпионым да тушманын уло вийжым тошкалаш властьым пуэм – нимоат тыланда эҥгекым ок ыште.

«Марфа, Марфа! – вашештен Иисус. – Тый шуко верч тургыжланет, азапланет, а кӱлешанже икте веле. Мария сай ужашым ойырен налын, тидыже тудын деч ок налалт.»

Тудо вашештен: «Шкендын Господь Юметым уло шӱмет дене, уло чонет дене, уло виет дене да уло умылымашет дене йӧрате. Лишылетым шкендым йӧратыме семынак йӧрате».

Тудо нунылан ойлен: «Тӱредшаш пеш шуко, а пашаеҥ шагал. Тыгерак, пашаеҥ-влакым тӱредаш колтыжо манын, лектышын Озаж деч йодын кумалза.

Тыйын шонымаште, агыше-влак кидыш логалше еҥлан нине кумыт гыч кудыжо лишыл лийын?» Закон туныктышо вашештен: «Кӧ тудлан порым ыштен, тудо». Иисус каласен: «Кае, тыят тыгак ыште».

Кайыза! Мый тендам пача-влакым пире коклашке колтымо семын колтем.