Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Римдарға 7

Pín

Шуның өсөн дә мин Раббыбыҙ Ғайса Мәсих аша Аллаға рәхмәтлемен. Шулай итеп, аҡылым менән Алла ҡанунына, ә гонаһлы тәбиғәтем менән – гонаһ ҡанунына хеҙмәт итәм.

Миндә, йәғни гонаһлы тәбиғәтемдә, бер генә изгелек тә йәшәмәгәнлеген беләм. Миндә яҡшылыҡ эшләү теләге булһа ла, башҡара алмайым.

Эшләргә теләгән изгелекте түгел, ә теләмәгән яуызлыҡты ҡылам.

Теләмәгән нәмәне эшләйем икән, уны мин түгел, ә миндә йәшәүсе гонаһ ҡыла.

Шулай итеп, үҙем өсөн бына шундай ҡанундың эш итеүен белеп ҡалдым: мин яҡшылыҡ эшләргә теләйем, әммә яманлыҡ ҡылыуҙан арына алмайым. Күңелемдә Алла ҡанунын ихлас хуплайым

Әгәр ҙә мин үҙем теләмәгәнде эшләйем икән, ҡанундың яҡшы булыуы менән килешәм.