Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Matɨye 17

Pín

Ə Jəju ɨlə-de tɨ ə nə: «Asi al, mbata kadɨ-me ləsi e ndɨkɨri ba. Nɨngə kadɨ m-əl səsi təkɨ rɔjetɨ, re awi kɨ kadɨ-me kɨ e ndɨkɨri ba tə ka̰ kagɨ kɨ ɓari-e mutadɨ kɨn be mɨndɨ ka, a əli mbal kam əi nə: “Ɔtɨ, aw a nu be” ə, a ɔtɨ kadɨ aw a. Nḛ kɨ a dum dɔsi goto. [

Lokɨ Pɨyər a əl ta tane tɨ ba ɓəy nɨngə yə, kɨl ndi kɨ kunje to, ḭ səbɨ dɔde lɨtɨ. Ɓa ndu ta madɨ tḛḛ me kɨl ndi tɨ ə nə: «E kam e NGonm kɨ m-ndɨge ngay, e kɨ nəl-m ngay kadɨ m-kɔte, ə oi ta lie.»

Lo kɨn tɨ, Jəju un ta əl ə nə: «Səi dɨje kɨ dɔkagɨlo tɨ kɨ ɓone kɨ səi njé me nga̰ je, səi njé ra nḛ kɨ majal, kadɨ tə m-ɨsɨ səsi dɔkagɨlo ban ɓəy taa adi mesi ə? Kadɨ m-a m-ɔsɨ gɨnsi dɔkagɨlo ban ɓəy taa ə? Ɨrəi kɨ ngon rɔm tɨ ne.» Ɓa Jəju ndangɨ ndɨl kɨ majal ade tḛḛ rɔ ngon tɨ, par ə ta naa tɨ no̰o̰, ngon ɨngə rɔ nga.