Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ሉቃ. 17

Pín

የትም «ተሳም ወር፤ ያመርኼዬ ተነፍኸም» ቧረንም።

ባት ከረ ሰባት ጋ ሼ ቢወርኸ ትም ባት ከረ ሰባት ጋ ‹አጠፋም› ባረም ቶዘከበም ያኼ በቸነ አፍ ን» ባረኖም።

ተኽኖም አተታ ተባሸታ የተነፈ ኸማ አሸምታነ ቃረት ከፍ ኤፐም ይእግዘር ሽር ቲብር ተዠፐረም። ትም «ሽር የስራኸ» ቲብር በኢየሱስ በግረቴ በፊንጨታ ተፌጠመም ሰጐደለም፤ ትም የሰማርያ ገነ ሰብ ባነ።

በዝም የቸነ አኹም የገጋኹ ተጤፖ፤ ጐፔያኸ ሼ ቢወርኸ ምን፤ በጥፋተታ በቱዘከበም አፍ ን።

ኢየሱስም ዠፐረም «ተባሸና የተነፎ አስር አነፐሮዌ? ዠጠኽኖኽ ኤቴ ነረቦ?

ታም «የጣፊ ን ያኽር ቃር እምነት ቢረብርኹ ዝኽ ሸብራ ‹ተዝ ተረቀርም፥ በባኽር ደን ዌ› ብትብረዊ ኧጊ ይበርኹ ባነ» ባረኖም።

ነብሰታ ያተርፌ ይሸ እንም ያቌን፤ ይያ ቲብር ነብሰታ ያፐረ እንም ኤያም ኸረም ይረብር።

ኢየሱስ የተማሪየታ «ሰብ አክታተፈም በባጢር ያገባቃር ተኖተታ ኤቄ፤ ቢኸርም ቈፋ ኸረም ባጢር ያቸን የኽ ሰብ ግርደታ። ሟኒም ሰብ ተዝ ትርስየኽኖ ያተታ ቈፋ ቢኸረታ ንቅየ ይምር ወፍጨ ባንገተታ አጐጅም በባኽር ተድረሪ ይዘዝን ባነ።

በኖኽ ዘበር የኸረም ኸማ የሰብ ትከ ቢቸንወ ዘበር የኽክም ይኸርቴ። ኖኽ በመርከብ የገፓወ ከረ ዳር የኽ ዘበር ሰብ ቲበሮ ቲሰጦ ቲያገቦ ቲያበዶ ባነቦ፤ ኽም ጋ የጥፋት እኻ ቸነም እንመና ዋጠኖም።