Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ሉቃ. 12

Pín

አኹም ዝክም ተጤፖም ቀሮ፤ የሰብ ትከ ባናሰብኹዊ ወክት ይቸንቴ» ባረም።

ቢኸርም ይእግዘር መንግስት ሳቦ፥ ዝኽ እንም ይትደበንኹሸ።

ኢየሱስም ዠፐረም «ተጤፖ፤ ሰብ ይረብር በዋጋታ ንቅነት አንኸረ፤ ዋጋ ተትሜኖት ናኹ ቀሮ» ባረኖም።

ዱንያኹ ባነወ መደር ንማኹ በኽሜ ይኽርሸ» ባረም።

ታኹ ተጨነቀም በድሜየታ አት ከረ ይደብሬ ይዀለ ሟኑ?

ኢየሱስ የተማሪየታ «የዝ እንም እያ ኧብርኹ ‹ምር ንበራነቴ› ዌም ‹ምር ንትኸተነቴ› ቤትኹ አትጠነቆ።

ያኹም የነራኹ ድገር ዳር እንም ዘሪም፤ ኧጋ እንሰነፍኹ፤ ተብዘ አን አኹ ትርቆ» ባረኖም።

«አኹ ቀሪ ሰብ ብትኸሮም እንሰነፍኹ፤ አባኹ እግዘር መንግስተታ ይብኹዌ ይሽን።

እንዴ ዋች ኧዘቦ፤ ኤዘሮ ኤያድዶ የግብረና ቤት ዌም ሻት ኤነኖ፤ እግዘርም ያበራኖ፤ ኧጋ አኹ ተዋች ንቃር ትርቆ።

አኹ ‹ምር ኧበራቴ፥ ምር ኧሰጭቴ› ቤትኹ በአሳብ አትጠነቆ።

በጀረ ያነ ሰር ኧኳ ነማም ነገ ይጠርቅ፥ ብሳት ይረድድ፤ እግዘርም የጀር ሰር ዝካ ይሽር ቃር ያዀድን፤ ኧጋ አኹኽ ብእግዘር ተመመሮት መናኹም ባንኸሬ ተዝ ማማ ይርቅ ኤያኸድርኹዌ?

ቢኸርም ቤከችዬ የቴፈ፥ ቤርዬ የትሼመ አትም ቃር ኤነ።