Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ അപ്പോച്ചോലെര ചെയിദ കാരിയ 1

Pín

എന്റെങ്കി ഈച്ചിരനുവേലു നിങ്കട മേലുക്കു ബരുവടെക്കു നിങ്കക്കു ബല കിട്ടിച്ചു നീങ്ക എരുച്ചലേമു പട്ടണത്തിമു ജൂദിയെനാടില ഒക്കാ ജാഗത്തിമു ചമെരിയെ നാടിലിമു ബൂമിന്റ അങ്കോളബരേമു എന്നെപറ്റി തെളിവു പറേവെരി.”

അയിങ്കു ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “എന്റ അപ്പെയ് തന്റ ചൊന്ത അദിഗാരത്തി ബെച്ചുകീന്റ കാലമു ചമേയമു ഇപ്പൊ നീങ്ക അറിവൊണ്ട ആവെച്ചകാണി.

ഒരുന്ന അദു അയിരണ്ടൊന്റ ഇപ്പടെക്കു പറേഞ്ചു: “എന്റ അപ്പെയ് അദുന്റ നുവേലുനെ നിങ്കക്കു തരുവെന്റു ബാക്കു തന്തുകീന്റു. ഏനെപറ്റി നാനു നിങ്കടൊന്റ മുല്ലെതന്നെ പറേഞ്ചുകീന്റെനില്ല. അദു ഈച്ചിരനുവേലുനെ നിങ്കക്കു തന്റബരെ നീങ്ക എരുച്ചലേമു പട്ടണ ബുട്ടുപോവ പാടുകാണി. നീങ്ക അയിങ്കാച്ചു ഊടെ കാത്തൊണ്ടിക്കൊണു. തങ്കട ആഗത്ത മനാത്തെക്കു മാറ്റബരുത്തിനെരളെ ഓഗെന്നാനു നീരുക്കു മുക്കി ഏന്തെപ്പിച്ചു. എന്റെങ്കി അദിഗ ജിന കവുന്റെങ്കു മുല്ലെ ഈച്ചിര നിങ്കളെ തന്റ നുവേലുകോണ്ടു നിറേപ്പു.”

ഏച്ചു താനു ബങ്കപ്പാടു തരിച്ചു ചത്തിച്ചു ഉഗിരുപുറാന്തുകീന്റ കാരിയ അപ്പോച്ചോലെരക്കു തെളിപ്പിച്ചു കൊടുത്തൊണ്ടു അദു പലേ കുറിമു അയിരണ്ട കണ്ണുമുല്ലെലക്കെ കണ്ടുബന്തു. നാപ്പെദു ജിനാത്തിന്റത്തെനെ അയിര അദുനെ മെലേവനുമു ചെയിദരു. ആ ചമേയത്തിയൊക്ക അദു അയിരണ്ടൊന്റ ഈച്ചിര നെരേയളെ നടാത്തിന്റെനെപറ്റി പറേഞ്ചുകിടാന്തു.

ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചുകവുഞ്ചിച്ചു അയിര മെലേഞ്ചൊണ്ടിപ്പടെക്കുതന്നെ ഏച്ചു ചൊറുഗത്തെക്കു പോയിത്തു. ഒരു മാവുകാരു ബന്തിച്ചു അദുനെ മറേച്ചയ്. അങ്ങാണെ അദു അയിരണ്ട കണ്ണുമുല്ലെലക്കെലിന്തു മറേഞ്ചുപോയിത്തു.

ഏച്ചു പോയികവുഞ്ചിച്ചുമു അയിര മോടഗേരത്തെക്കു കറ്റുകറ്റെ മെലേഞ്ചൊണ്ടു നിന്റിന്തരു. എമ്മടെക്കു ബെള്ളെകുപ്പെയ ഇട്ട രാണ്ടു ആണങ്ക അയിരണ്ട കണ്ണുമുല്ലെലക്കെ കണ്ടുബന്തരു. അയിര ദേവദൂദെര ആയിന്തരു. ദേവദൂദെര അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചരു: “ഗെലീലെ നാടില ആണങ്കളേ, എന്നെഗു നീങ്ക മോടഗേരത്തെക്കു മെലേഞ്ചൊണ്ടു നിന്റുകീന്റെരി? നിങ്കളെ ബുട്ടുകാന്റു ചൊറുഗത്തെക്കു പോന ഈ ഏച്ചുനെ ചൊറുഗത്തെക്കു പോന്റദായി നീങ്ക മെലേഞ്ചപല്ലെതന്നെ അദു പിന്നെമു മടാങ്കിബരുവു.”