Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ഓകന്നാൻ 12

Pín

എന്ന പെര്കാരിക്കന്റവൻ എന്റ പിറ്റ വെരണം; നാന് ഏട ഇര്ക്കന്റനോ അവട എന്ന പെര്കാരിക്കന്റവനം ഇര്ക്കും; എന്ന പെര്കാരിക്കന്റവന എന്റ അപ്പനം മാനിപ്പ്റ്.”

ശൊന്തം ഉശ്റ്ന ശ്‌നേകിക്കിന്റവൻ അത്‌ന കളയും; ഇന്റെ ഈ ഒലകത്തീല് ശൊന്തം ഉശ്റ്ന വെറക്കന്റവൻ എപ്പന്‌മൊള്ള ഉശ്റ്ക്ക്‌വേണ്ടി അത് പേണിവെക്കും.

നാന് ശത്തിയം നിന്നോട പേശന്റൻ, കോതമ്പ് വിത്ത് മണ്ണീല് വിയ്യാണ്ടിയും അത് ചാകാണ്ടിയും ഇരന്നെ ആ വിത്ത് ആണതിന്ന മണ്ണീക്കെടക്കും; ചത്തതിന്റെ അതീനെന്റ് മൊളച്ച്ള്മ്പി നെല്ല വെളവ് തെരും.

എന്ന നമ്പന്റ ഒരത്തനം ഇറ്ട്ടീല് ഇര്ക്കാണ്ടിയിരപ്പാനിക്കി നാന് വെട്ടമാഞ്ഞ് ഒലകത്ത്ക്ക് വന്തൻ.

എന്റ വയനത്ത്ന്റ ചൊല്ല്ക്ക് നെക്കാത്തവന നാന് വിതിക്കില; എന്തനിന്റെ നാന് ഒലകത്ത്ന വിതിപ്പാനിക്കില്ല, കാപ്പാത്ത്‌വാനിക്കാണും വന്ത്ത്.

അപ്പിനിക്കി മറിയ കൊള്ള വെലയൊള്ള ഒര കുപ്പി തെയലം എട്ത്ത് വന്ത് ഏശുവ്ന്റ കാലീല് പൂശി അവള തലനാര് ഇട്ട് തൂത്ത്ത്; ആ തെയ്‌ലത്ത്ന്റ മണം വീട് പൂര നെറഞ്ഞ്ത്.

ഈന്തപ്പനയീന്റ ഓലയെട്ത്ത് അവന കാണ്‌വാനിക്കി പിയ്യാര്. അവങ്ങ, “ഓശന്നാ, ഇശറയേല്ന്റ രാശാവാഞ്ഞ് കർത്താവ്ന്റ പേരില് വെന്റവന്ക്ക് വരം കിട്ടട്ടെ” ഇന്റ് ശക്ക്തിക്കി ആറ്ത്ത് വിളിച്ചാര്.

അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “മന്ശ്‌നാഞ്ഞ് വന്ത കയ്യൻ മകിമപ്പെട്‌വാനിക്കൊള്ള ശമയമാഞ്ഞ്ത്.