Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ മരുക്കോശ് 2

Pín

ഏശു ഇതെ കേട്ടതും അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “നന്തി നടക്കിനവനുക്കല്ലെ നോയാളികേക്ക് താൻ വയിത്തിയനക്കൊണ്ട് തേവെ; ഏൻ നീതിമാൻമാരെ നാത്തെ പാപികളെ വുളിപ്പേക്കുതാൻ വന്തിരുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

അവറെ നമ്പിക്കയെ കണ്ടോൺ ഏശു നോയാളീകാക്ക് “മകനേ, നിൻ പാപങ്കാടെ മന്നിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “ശബത്ത് ഒണ്ണതു മനിശൻ നൽമേക്കുതാൻ വച്ചിരുക്കിനത്; അല്ലാതെ മനിശൻ ശബത്തിലെ നൽമേക്ക് നാത്തെ.

ആൾ കന്നനാലെ അവറാത്തുക്കു ഏശു ഇരുന്താനുക്ക് പോകേക്ക് കൂടാപ്പോയെ. അത്തുക്ക് അവറെ ഏശു ഇരുന്തെ കൂരേക്ക് മീത്തോടേ പൂച്ചാലെ നോയാളിയെ പല്ലക്കോടെ ഉറയ്‌ക്കി വച്ചെ.

പൂമീൽ പാപങ്കാടെ മന്നിക്കേക്ക് മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് അതികാരം ഒണ്ടൊൺ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തരുവിളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയോഞ്ച് അവൻ തളന്ത് കിടന്താളെ നോയ്‌ക്കാലെ ചൊല്ലിയത്, “എന്തി പായെ എടുത്ത് നിൻ കൂരേക്ക് പോ ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

“ഇം തളന്താകാൽ, ‘നിൻ പാപങ്കാടെ മന്നിച്ചിരുക്കിനെ’ ഒൺ ചൊന്നതോ ‘നീ കിടന്തെ പായെടുത്ത് എന്തി നടാ’ ഒൺ ചൊന്നതോ ഏളതുനേ എളുപ്പം?

പുടീയൊൺ അവൻ എന്തി പായെ എടുത്ത് കൂടി ഇരുന്തവേരാക്ക് മില്ലോടേ എല്ലാരും കാൺങ്കേ പോയെ; ഇതെ കണ്ടാലെ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാ എല്ലാരും അരിശുകപ്പട്ട്, “അമ്മച്ചേ, ഇത്തുക്കു മില്ലോട് ഒരുനാ കൂടി ഇകനെ എങ്കെ കണ്ടതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലി തെയ്‌വമെ മകിമപ്പടുത്തിയെ.