Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ മത്തായി 2

Pín

അം കൂരേൽ പോയി പുള്ളയെ തള്ളെ മറിയാവ് കൂട്ടത്തിൽ കണ്ട്, കുമിടവായ്‌ങ്കെ; മാരാപ്പെ പിരിച്ച് കുടത്തെ തങ്കം, തെള്ളി, മൂര് ഇതുകാടെ ബൊകുമാനമായ് അവനുക്ക് മില്ലോട് വച്ചെ.

കെരോതാവ് രാശാവായ് അതികാരമെ നടത്തിയിരുന്തെ കാലത്തിൽ എകൂതിയാവിലെ ബെതിലകേമ് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ ഏശു പുറന്തെ. അക്കാലത്തിൽ വെള്ളികാടചൊല്ലി നല്ലാ അറിവൊള്ളെ ചിലെ വൻ അറിവാളികെ കിശക്കോട് നുൺ എരുശലേമുക്ക് വന്തുചേന്തെ. “എകൂതര് രാശാവായ് പുറന്തെ പുള്ളെ ഏടെ? അവൻ പുറന്തേയെ ഒൺ വെളിവാക്കിനെ വെള്ളിയെ എങ്കെ കിശക്കോട്ടിലെ വാനത്തിൽ കണ്ട് അവനെ വണങ്കുകേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

വെള്ളിയെ കണ്ടതുനാലെ അവറെ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമോറിയെ.

കെരോതാവുകാൽ തിരുമ്പി പോവാനില്ലെ ഒൺ തെയ്‌വം കനാത്തിൽ അവറാത്തുക്ക് മുന്നറിവെ കൊടുത്തതുനാലെ വോറേ വശിയെ ഉടവുറെ തേശത്തുക്ക് അവറെ തിരുമ്പി പോയെ. അവറെ പോയോഞ്ചി കരുത്താവിലെ ഒരു തൂതൻ കനാത്തിൽ ഓശേപ്പുക്ക് വെളിപ്പട്ട്, “നീ എന്തി പുള്ളയാം അവൻ തള്ളയാം കൂട്ടിയെടുത്ത് മിശ്‌രേമുക്ക് പോയ് തപ്പിച്ചോനിൻ; കെരോതാവ് പുള്ളെ കൊണ്ണൊറീകേക്ക് തേടിനനാലെ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നതുവരേക്ക് അങ്കേ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.