Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ മത്തായി 13

Pín

വശനമെ കേട്ട് ഓശനേൽ വയ്‌ക്കിനവേരാ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാടുവോലതാൻ; അവറെ നല്ലെ കനിയെ തരും അത് നൂറും അറുവതും മുപ്പതും ഒണ്ണെ നിലമേലിരുക്കും.

മുൾപാളീക്കിടേൽ ബൂന്തെ വിത്തുവോലതാൻ തെയ്‌വ വശനമെ കേട്ടാലെ ഇം ഉലകത്തിലെ ചിന്തനേലും ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തുകാക്കൊള്ളെ പിരിയമുംനാലെ അം വശനമെ നെശിക്കിനവേരാ. അവറാത്തുക്ക് വെള്ളാമെ വിളേനവോലെ കനിയെ തരുവെ കൂടാത്ത്.

തെയ്‌വരാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതിയെ കേട്ടാലെ ഓശനേൽ വയ്യാത്തവേരാ വശിയരുകിൽ ബൂന്തെ വിത്തുവോലതാൻ; കുറുപ്പുനാത്താ വന്ത് അവറെ ഇതയത്തിൽ വിതച്ചതുകാടെ എടുത്തു മണ്ണെ.

കേട്ടത്തിലെ പിരിയമാ ചേതിയെ ഏത്തെടുക്കിനവേരാളതാൻ പാറേക്ക് മീത്തോളെ മണ്ണിൽ വിതച്ചെ വിത്തുവോലെ ഒണ്ണത്. ഒണ്ണാ ആശമാ വേര് നാതിരുക്കിനനാലെ അവറാത്തുക്ക് ബൊകുനാ നിലെ നിൽപ്പേക്ക് മുടീനതില്ലെ. കേട്ടെ വശനം നാലെ നെരുക്കമോ തണ്ടനയോ അടഞ്ചാ അവറെ വേമായേ അകന്തോനെ.

മേലോകം ഇകനതാൻ. ഒരു മനിശൻ ഒരു കണ്ടയുശത്തിൽ ഒരു നിതിയെ കണ്ടെ; അവൻ അതെ പുറകോടേം മറച്ച് വച്ചാപ്പിലെ പിരിയമാ പോയ് തനക്ക് ഒള്ളതയെല്ലാം വിത്ത് അം കണ്ടയുശമെ വിലേക്ക് വായ്‌ങ്കെ.

ഒണ്ണാ വോറേ ചിലെ മണികാട് നല്ലെ മണ്ണുക്ക് ബൂന്തെ; അത് വന്ത് നൂറും അറുവതും മുപ്പതുമായ് വെള്ളാമെ വിളഞ്ചെ.

കതിരെ അറുക്കിനെ വരേക്ക് കോതമ്മേം കളേം മൊത്തമാ വളറട്ടെ; അറുക്കിനെ കാലത്തിൽ കതിരെ അറുക്കിനവേരാകാൽ മിന്നേ കളെ പുടിയ്‌ങ്കി ചുട്ടൊറീളത്തുക്ക് കെട്ടുകെട്ടാ കെട്ടുകേക്കും കോതമ്മെ എൻ ചാവാടീൽ കൂട്ടി വയ്‌പ്പേക്കും കൽപ്പനേ ഇടുവിളെ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.