Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ مرقس 1

Pín

تے اوہ مُنھ ہنیرے کُجھ رات رہندیاں اُٹھیا۔ تے باہر نِکل کے اِک اُجاڑ تھاں وِچ گیا۔ تے اوتھے دُعا کِیتی۔

پئی ویلا آگیا اے تے خُدا دی بادشاہی نیڑے آگئی اے۔ تَوبہ کرو۔ تے اِنجِیل اُتّے اِیمان لیاؤ۔

تے پانیوں نِکلدیاں سار اوس اسماناں نُوں کُھلدیاں تے رُوح نُوں کبُوتر وانگُوں اپنے اُتّے اُتر دیاں ویکھیا۔ تے اسمانوں اِک اواز آئی۔ پئی تُوں میرا پیارا پُتر ایں۔ تَیتھوں مَیں راضی آں۔

مَیں تُہانوں پانی نال بپتِسمہ دِتّا اے۔ پر اوہ تُہانوں پاک رُوح نال بپتِسمہ دیوے گا۔

تے یِسُوع نے اوہناں نُوں آکھیا۔ میرے مگر ٹُرے آؤ تے مَیں تُہانوں بندیاں نُوں پھڑن والے بناواں گا۔ تے اوہ جھٹ جالاں نُوں چھڈ کے اوہدے مگر ٹُر پئے۔

تے اوہ اوہدی تعلِیم توں حَیران ہوئے کیوں جو اوہ اوہناں نُوں فقِیہاں وانگُوں نئیں پر اختیار والے وانگُوں تعلِیم دیندا سی۔