Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मत्‌ती 22

Pín

तीहयो तीने केदो, “तु तारा मालीक ने अने भगवान ने पुरा मन अने आह़फा ना पुरा जीव अने आह़फा नी आखी अक्‌कल नी भेळ मोंग कर। आहयो आखा गेथो पेलो अने मोट्‌लो हुकम से। अने तीनीन तेम आहयो बीजो हुकम से के तु आपणा ह़ाते वाळा सी आह़फान तेम मोंग राख।

आखा कायदा अने भगवान वगे गेथा केण्‌या माणहु ना कीताप्‌या आहयात बे हुकम पोर टेकला से।”

काहाके बोलावला ते ढेरेत से, पण टाळला थोड़ाक से।

काहाके जीवता हयवा पोर वेवा नी हये पण ह़रग मे आखा ह़रगदुत ने तेम रेहे।

फाळा नो सीक्‌को मने देखाड़ो।” ता तीहया तीनीन्‌तां एक सीक्‌को लाया। तीहयो तीने पुछ्‌यो, “आहयो छाप अने नाम कोय नु से?” तीहया तीने केदा, “केसर नो।” तत्‌यार तीहयो तीने केदो, “जे केसर नु से, तीहयो केसर ने आपो; अने जे भगवान नु से, तीहयु भगवान ने आपो।”