Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ लूक 3

Pín

सर्व लोकसनी बाप्तिस्मा लिधा अनं येशु बी बाप्तिस्मा लिसन प्रार्थना करी राहींता तवय अस व्हयनं की स्वर्ग उघडनं, अनी पवित्र आत्मा कबुतरना मायक त्यानावर उतरना, अनी स्वर्गमाईन अशी वाणी व्हयनी की, “तु मना प्रिय पोऱ्या शे, तुनाबद्दल मी भलताच खूश शे.”

योहाननी त्या सर्वासले उत्तर दिधं, “मी तुमना बाप्तिस्मा पाणीघाई करस हाई खरं, पण जो मनापेक्षा समर्थ शे, ज्याना पायना जोडानी दोरी सोडानी मनी लायकी नही. तो ई राहीना; तो तुमना बाप्तिस्मा पवित्र आत्माघाई अनं अग्नीघाई करी.

आत्ते पहिले पापसपाईन फिरा शोभी असा सत्कर्म करा अनं अब्राहाम आमना बाप शे अस आपला मनमा म्हणु नका. मी तुमले सांगस की, देव अब्राहाम करता दगडसपाईन संतती उत्पन्न कराले समर्थ शे!

आत्तेच झाडना मुळजोडे कुऱ्हाड ठेयेल शे; जे जे झाड चांगलं फळ देस नही ते ते झाड तोडीसन अग्नीमा टाकामा येस.

जसं यशया संदेष्टानी सांगेल शे; “जंगलमा घोषणा करनारानी अशी वाणी व्हयनी की, ‘प्रभुना मार्ग तयार करा; त्यानी वाट नीट करा! प्रत्येक दरी भरी, प्रत्येक डोंगर अनी टेकडी सपाट व्हई, वाकड्या वाटा सरळ व्हतीन, टेकडिवाल्या वाटा सरळ व्हतीन. तवय सर्व मनुष्य प्राणी देवनी करेल तारण दखतीन!’”