Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Хьунухь 27

Pín

Ваз Аллагьди багъишрай цавун чигедикай, бегьер квай чиликай, фан ва чехирдин булвал. Халкьари ваз къуллугъ авурай, тайифайри ваз икрам авурай. Ви стхайрин кьилел вун агъа жеда: ви дидедин рухвайри ваз икрам ийида. Ваз лянет ийизвайдаз – лянет, Ваз хийир-дуьа ийизвайдаз – хийир-дуьа».

Эсава лагьана: «Адаз Якьуб гьавайда лугьузвайди туш – ада зун алцур ийиз ингье им кьвед лагьай сефер я. Сифте ада завай сад лагьай аял хьунин ихтиярар къакъудна, гила лагьайтӀа – зун патал тайинарнавай хийир-дуьа!» – Бес ваз зун патал са хийир-дуьани амачни кьван? – жузуна Эсава бубадивай.

Исакьани адахъ элкъвена лагьана: «Ви хуьрер мублагь чилерикай яргъа жеда, гьакӀни цаварин чигедикай. Вуна уьмуьр тухуда ви туруни гъилиз гъайидал, ва стхадиз къуллугъда. Амма са вахт алукьда – вун и гьалдиз акси къарагъда ва кьамал алай вик алудна гадарда».

«Бес ваз авайди, – жузуна Эсава, – зи буба, анжах са хийир-дуьа тирни кьван? Зазни хийир-дуьа ая, буба!» Эсав ван хкажна рикӀ хъутӀкьуниз кӀевиз шехьна