Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Лука 15

Pín

Гьамци дупну, думу чан адашдихьна хътакуру. Думу ярхлаъ имиди дяркъну, адашдиз дугъан язухъ шулу ва, жаргъну душну, дугъан гардандиъ архьру ва макар апӀуру.

Фицики му йиз бай дукӀну айи ва чӀиви гъахьну, дудургну айи ва гъидихъну». Гьамци вари шадвал апӀуз хъюгъну.

КӀуразачвузки, гьамци аьршариъра чан тахсрар гардандиъ гъидису гунагькрикан, урчӀвцӀурна урчӀвур гунгьар ктарзук кӀурайи марцци касарикантӀан, артухъ шад хьиди.

Душну йиз адашдиз пидиза: „Я адаш, узу, аьршариз ва увуз къаршу духьну, гунагьвалар гъапӀунза.

Бали дугъаз кӀуруки: «Я адаш! Узу, аьршариз ва увуз къаршу духьну, гунагьвалар гъапӀунза ва сарун яв бай ву пуз лайикьлу дарза».

– Учвкан, чаз варж марчч ади, дурарикан саб гъудубгиган, урчӀвцӀурна урчӀвуб чюлиъ гъитну, гъудубгуб бихъайизкьан дарабгрур фуж шул?