Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Ioanni 1

Pín

E sa që e deshnë atë, u dha ature eksusi të bënishnë bijt’ e Perndisë, mb’ata që besuanë mb’ëmër të tij.

Që përpara ish Fjala, e Fjala ish me Perndinë bashkë, e Fjala ish Perndi.

E drita llamps ndë erësirë, e erësira s’mund ta mbajë atë.

E Fjala u bë njeri e ndënji mbë nevet ndë kurm të njeriut (e pam lëvdimn’ e tij, posi lëvdim të birit së vetëmë nga babai) plot me dhurëti e me të vërtetë.

Të gjitha prej asaj u bënë, e pa atë nuk’ u bë ndonjë nga sa janë bërë. Mb’atë ishte jeta, e jeta ish drit’e njerëzet.

Ditën’ e nesërme sheh Ioanni Iisunë që vinte tek ai, e thotë: Ja qengji i Perndisë, ai që ngrë fajnë e gjithë botësë.

Ndë botë qe, e bota prej si qe bërë, e bota nuk’ e njohu atë. Ndë të tijtë erdhi, e të tijtë atë nuk’ e deshnë.

Ishte drita e vërtetë, që ndrit çdo njeri që vjen ndë këtë jetë.

Se nomi u dha me anë të Moisiut, dhurëtia edhe e vërteta u bë nga Iisu Krishti.