Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Чиқиш 13

Pín

Эгамиз кундузи устун шаклидаги булут ичида, кечаси устун шаклидаги аланга ичида уларнинг олдида юриб, йўлларини ёритиб йўл кўрсатиб борди. Шу тариқа Исроил халқи ҳамма вақт — кундузи ҳам, кечаси ҳам йўл юра олди. Кундузи булут устуни, кечаси аланга устуни халқнинг олдидан бир дам нари кетмади.

Халқ урушга дуч келиб қолса, Мисрга қайтиб кетмасин, деб ўйлади Худо. Шунинг учун фиръавн Исроил халқига ижозат бергандан кейин, Филист халқининг юрти орқали ўтадиган йўл тўғри Канъонга олиб борса ҳам, Худо халқни бу йўлдан бошлаб кетмади.

Худо халқни Қизил денгизга саҳро бўйлаб айланма йўл орқали олиб кетди. Исроил халқи Мисрдан чиққанда, гуруҳларга бўлинган ҳолда йўлга тушди.