Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Марк 9

Pín

Иса онъа: – «Къолунъдан кельсе»?! Иманлы адам эр шейни япа билир, – деди.

Шу ань баланынъ бабасы: – Инанам! Иманым аз олса, ярдым эт! – деп къычырды.

Сонъ, Иса эвге киргенде, шегиртлери, О, бир озю къалгъаныны беклеп: – Не ичюн биз бу джинни къувып чыкъаралмадыкъ? – деп сорадылар. Иса оларгъа: – Бойле джинлерни тек дува ярдымынен къувмакъ мумкюн, – деди.

Туз – яхшы шей. Амма туз тузлугъыны джойса, онынъ леззетини насыл къайтараджакъсыз? Ичинъизде туз олсун! Ве бир-биринъизнен муаббет яшанъыз.

– Адым огъруна бойле балалардан бирисини къабул эткен Мени де къабул эте. Ким Мени къабул этсе, о тек Мени дегиль, Мени Ёллагъанны да къабул эте.

Ким сизге Меним Адым ичюн, сиз Месихнинъ шегиртлери олгъанынъыз ичюн, бир мешребе сув берсе, сизге догърусыны айтам: о, мукяфатсыз къалмаз.

‌Ким Манъа инангъан бу кучюк балалардан бирисини ёлдан урса, онынъ алы бойнуна дегирмен ташыны асылып, денъизге ташлангъан адамнынъ алындан агъыр оладжакъ.

Эгер сени козюнъ ёлдан урса, оны оюп чыкъар. Сенинъ бир козюнъ олса да, Алланынъ Падишалыгъына киредженъ. Бу, эки козюнънен джеэннемге атылгъанынъдан яхшыдыр.