Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Y-Markôs 16

Pín

Leh anăn Yêsu lač kơ diñu, “Nao bĕ tar ƀar lăn ala leh anăn mtô klei mrâo mrang jăk kơ jih jang găp djuê mnuih.

Leh anăn arăng srăng brei klei bi knăl mdê anei kơ phung đăo: hlăm anăn Kâo diñu srăng suôt phung yang jhat, diñu srăng blŭ klei tue, diñu srăng djă ala, leh anăn tơdah diñu mnăm êa kêč kam, diñu amâo srăng ruă ôh, diñu srăng bă kngan ti mnuih ruă duam leh anăn digơ̆ srăng hlao.”

Hlei pô đăo leh anăn tŭ klei ƀaptem srăng tlaih, ƀiădah hlei pô amâo đăo ôh srăng tŭ klei phat kđi.

Phung ƀĭng kna nao hiu mtô tar ƀar êjai Khua Yang mă bruă mbĭt hŏng diñu leh anăn bi sĭt klei diñu mtô hŏng klei bi knăl mdê.]

Gơ̆ lač kơ diñu, “Đăm huĭ ôh. Kâo thâo diih duah Yêsu ƀuôn Nasaret, Pô arăng pơ̆ng leh ti kyâo bi kal. Ñu kbiă lŏ hdĭp leh. Ñu amâo dôk tinei ôh. Nĕ anei anôk arăng mđih Ñu.

Diñu kngưr dlăng leh anăn ƀuh boh tâo prŏng snăk anăn arăng bi klŭng leh mơ̆ng ƀăng msat. Snăn diñu mŭt hlăm msat, diñu ƀuh sa čô êkei hlăk ai hơô ao jhung kô̆, dôk gŭ tĭng hnuă, leh anăn diñu huĭ snăk.