Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Марк 10

Pín

Инсанны Уланы да Оьзюне къуллукъ этдирмек учун тюгюл, башгъалагъа къуллукъ этмек, бир хыйлыланы къутгъармакъ ва Оьз яшавун къурбан этмек учун гелди.

Иса, олагъа къарап: – Инсанлар учун бу имкансыз зат, амма Аллагь учун буса тюгюл. Аллагь учун бары да зат имканлы, – дей.

– Бар, иманынг сени къутгъарды, – дей Иса огъар. О шоссагьат гёреген болуп къала ва ёл булан Исаны артындан бара.

Шолайлыкъда, Аллагь бирлешдиргенни инсан айырмасын!

Иса огъар сююв булан къарай ва: – Сагъа юрютме тарыкъ дагъы да бир зат къалгъан. Барып бар чакъы затынгны сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.

Иса огъар: – Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай. – Устаз! Мен гёрмеге сюемен, – дей сокъур.

Амма сизин арагъызда олай болмасын. Арагъызда уллу болма сюегенигиз къалгъанларыгъызгъа къуллукъчу болуп къалсын!

Гертисин сёйлеймен сизге: бир гиччи яш йимик, ким Аллагьны гьакимлигин къабул этмесе, о бир заманда да шо гьакимликни тюбюне тюшмес, – дей.

Амма биринчилени бир кёплери ахырынчы, ахырынчылар буса биринчи болажакълар, – деп жавап бере Иса.

Амма Аллагь дюньяны яратагъанда, адамланы «эргиши ва къатынгиши этип яратгъан. Шогъар гёре адам ата анасыны уьюнден чыгъып, къатыны булан бирлешежек, экевю де туташ бир къаркъара болуп къалажакъ». Олар экев тюгюл, туташ бир къаркъарадыр, биревдюр.