Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ مَرقُس ۵

Pín

عیسی اونَ بوگفته: «جأنٚ دُختر، تی ایمأن ترَ شفا بدَه. بوشو سلامتی اَمرأ دِه اَ بلا جأ آزادی!»

او مردومأنٚ میأن، ایتأ زنأکم ایسَه‌بو کی دوازده سال خونریزی دأشتی. اون خیلی عذاب کشه‌یی چونکی خیلی جٚه دوکتورأن سعی دأشتیدی اونَ درمان بوکونید و تومامٚ خو مال و منألَ خرج بوکوده، ولی بجایٚ اَنکی بهترَ به، بدترَ بوسته.

هو موقع اونٚ خونریزی بند بمو و خو جأنٚ دورون حس بوکوده کی او بلا جأ شفا بیگیفته.

بأزین دُخترِکٚ دسَ بیگیفته و اونَ بوگفته: «تالیتا کوم!» ینی: «اَی کوجه دُخترِی، ترَ گم ویریز!»

اون هنوز گب زِئن‌دوبو کی چن نفر یایروس، کنیسه رئیسٚ خانه جأ بموییدی و بوگفتید: «تی دُختر بمرده! دِه چره اوستادَ زحمت دیهی؟» عیسی وختی اَ گبأنَ بیشتأوسته، کنیسه رئیسَ بوگفته: «نوأ ترسئن! فقط ایمأن بدأر.»

چونکی عیسی اونَ بوگفته‌بو: «اَی پلیدٚ روح، اَ مردأکٚ جأ بیرون بیأ!» بأزین عیسی اونٚ جأ وأورسه: «تی نام چیسه؟» جواب بدَه: «می نام قُشونه؛ چره کی زیاد ایسیم.»