Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ مَرقُس ۱۱

Pín

پس شمرَ گم، هر چی کی دوعا اَمرأ بخوأیید، ایمأن بدأرید کی اونَ فیگیفتیدی، و شیمی شین بِه.

آمین شمرَ گم، اگه کسی اَ کویَ بگه، ‹جٚه تی جا بکنده بوبو، دکف دریا دورون› و خو دیلٚ دورون شک نوکونه بلکی ایمأن بدأره کی اونچی کی گفتَن‌دره ایتفاق دکفه، اونٚ رِه انجام به.

«پس هر وخت دوعا کودَن‌دریدی، اگه اینفرٚ جأ دیلخوریدی، اونَ ببخشید کی شیمی پئرم کی آسمانٚ دورون ایسَه شیمی خطایأنَ ببخشه.

عیسی جواب بدَه: «خودایَ ایمأن بدأرید.

بأزین شروع بوکوده اوشأنَ تعلیم دَئن و بوگفته: «مگه بینیویشته نوبوسته کی «‹می خانه، همه‌تأ قومأنٚ رِه دوعا خانه دوخوأده به›؟ ولی شومأن اونَ دوزدأنٚ لانه چأکودیدی.»

اوشأنی کی جُلُو جُلُو شوئون‌دیبید و اوشأنی کی اونٚ دونبألسر اَموییدی، فریادٚ اَمرأ گفتیدی: «هوشیعانا!» «موبارکه اونی کی خوداوندٚ نامٚ اَمرأ اَیه!»

«موبارکه اَمی پئر، داوودٚ پادشایی کی کرأ اَمون‌دره!» «هوشیعانا بوجورترین آسمانأنٚ دورون!»