انجیلِ یوحنا 3

3
عیسی و نیقودیموس دیدار
1فَریسیون فرقه دَ مردکی به، که چو نوم نیقودیموس به، و اَو یهودیون پیله تر به. 2اَو ای شَو بومه عیسی وَر و اَجو بوات: «استاد، زونوم که تَه معلمی اِسیش که خدا طرفَ اومییش، چون هیچکسی نِتونه علامت و معجزونی که تَه انجامِر بدا انجام بیدی مگم اَم که خدا چو خمنا بیبی.» 3عیسی چُو جواوَ بوات: «حقیقتا، اَته وام تا کسی از نو دِنیا ما، نتونه خدا پاتشاهی بِوینِه.» 4نیقودیموس اَجو بِوات: «اَوی که پیره، چه طَرَه تونه هنی دِنیا با؟ تونه هنی آگرده اِشتن ما ترنه دَلَ و دِنیا با؟» 5عیسی جواو بدا: «حقیقتا، اتَه وام که تا کسی آوَ دَ یا خدا روحَ دَ دِنیا ما نِتونه خدا پاتشاهی دله بیشی. 6اَ چی که انسان خاکییَم دِنیا با انسانیه؛ و اَ چی که روحییَم دِنیا با روحانیه. 7تعجب مکه که اَتِم بوات هنی گَوَن دِنیا بایو! 8باد هر یقا که گَوِه وَزه؛ چو صص اَشنوی، امّا نزونی که از کا آ و اَ کا شیی. کسی که خدا روحَ دَ دِنیا با نی هِمنه عه.» 9نیقودیموس چوکودَ آپرسس: «هِمنَه چی ای چه طَرَه ممکنه؟» 10عیسی جواو بدا: «ته اسرائیلیه معلمیش و هنی اَم چیون نفهمی؟ 11حقیقتا، اتَه وام که اَما اَز اَ چیونی که زونوم لاوه کروم و اَ چیونی را که وینتمونه شهادت دییوم امّا شَما چَما شهادت قبول نکرا. 12اگم وختی که زمینیه چیون درباره، شَماعییم لاوم بِکَه باوررون نکه، چه طَرَه باور کرا اَگم آسمونیه چیون درباره شَما را بوام 13هیچکس آسمونِ اروازه نشیاسه، مگم اَو که آسمونَ دَ اومییاسه، ینی انسان زا. 14همنه که موسی مفرقییه مارش چویی سر بیابون دَ میخ کوش بکه و اروازِش ببه، انسانه زاعَه نی گَوَن اروازه ببرنده، 15تا هر که اَجو ایمان بایره ابدییه زندگی بداره.
16«چون خدا دِنیا مردمییَم هَنده خُش به که اِشتن یگانه زاش فدا بِکَه تا هر که اَجو ایمان بایره هلاک مبی، بلکم ابدیه زندگی بداره. 17چون خدا، اِشتن زاش نخِرسا دِنیا که اَم دِنیا آدمون محکوم بکره، بلکم بخرساشه تا چو واسطییَم دِنیا نجات پیدا بکره. 18هر که اَجو ایمان داره محکوم نیبی، امّا هر که اَجو ایمان نداره، هَنِنه محکوم بیی، چون خدا یگانه زا نومش ایمان نایرده. 19و محکومیت اَمه که نور بومه اَم دِنیا، امّا مردم تاریکی ییَم نورَ دَ ویشتر خُش بنده، چرا چون که چون اعمال بده. 20چون هر که بده کارون انجام دی نورَ دَ بیزاره و نوره وَر نا مبادا چو کاره آشکار بیبینده و رِسوا بیبی. 21امّا اوی که دِرِستَ کارون انجام دی آ نوره وَر تا آشکار بیبی که چُو کاره خدا کمکییَم انجام بینده.»
22چو پش، عیسی و چو شاگرده بشنده دِهونی که یهودیه سرزمینَ دَ بِنده. اَو چند وقت چون خمنا بِر وِندَرد و مردمش غسل تعمید آدایَی. 23یحیی، دِهِ عِینونَ دَ سالیمه شهر نزدیکی، غسل تعمیدش آدایَی چون بِر آو فراوون به و مردم اومَینده غسل تعمیدشون گَتَی. 24اَم همه پیش از اَم به که یحیی زندان دِگِنه . 25ای روز یحیی شاگرد و ای یهودی میون بحثی دکَت که چه طَرَه گَوَن نجسَ چیَ دَ پاک ببینده. 26اَوُن بومِندِ یحیی ور، اجو بواتند: «استاد، اَوی که اشته خمنا اُردن رووارِ اَ دیمَ به، و تَه چو را شهادتر بدا، هَنِنه اِشتن تعمید دی و همه‌ی مردم شینده چو ور.» 27یحیی چون جواوَ بِوات: «هیچکس نتونه چیزی بدست بایره مگم اَم که خدا طرفَ اَجو عطا بیبی. 28شَما اِشتن شاهدیا که از بواتم از مسیح نییم، بلکم اَمِنِشون چو پیش بخرسا. 29وِیِه زُما را اسه امّا زُما رِفِق که چو ور وندَردِ و اَجو گوش دی زما صصه اَشنوسنییَم پِر شادی کره. چِمن شادی نی هِمنَه به کمال آرسه. 30اَو گَوَن پیله ببی و اَز گَوَن ولگ آبیم.
31«اَوی که آسمونَ دَ آ همُّنَ دَ پیله تره، اَوی که زمینَ دَ اسه زمینیه و زمینیه چیونَ دَ لاوه کره. اَوی که آسمونَ دَ آ همُّنَ دَ پیله تره. 32اَو، اَ چی ای را که بوینتشه و اَشنوسشه شهادت دی امّا هیچکس چُو شهادتِ قبول نکره. 33هر که چُو شهادت قبول بکره، تصدیق مهر زنه که خدا حقیقیه. 34چون اوی که خدا اَوِش خِرساعه، خدا کلامه وا، چون خدا اِشتن روح بی اندازه اَجو آدییَه. 35پِه، زاعییَم خُشه و همَه چی چو اختیارَ دَ نی. 36کسی که زا ایمان داره، ابدییه زندگی داره؛ امّا اَوی که زا دَ اطاعت نکره، زندگی نیوینه، بلکم خدا غضب چو سر مونه.»

Qaqambisa

Yabelana

Kopa

None

Ufuna ukuba iimbalasane zakho zigcinwe kuzo zonke izixhobo zakho? Bhalisela okanye ngena