Na Sailm 89
89
Salm 89.
Misericordias Domini.
1Beidh carthanacht ghrámhar an Tiarna á canadh de shíor agam: ó ghlúin go chéile beidh dʼfhíréantacht á foilsiú agam le mo bhéal.
2Is é dúirt mé, Ardófar an trócaire go deo: cuirfidh tú bunfhréamh dʼfhírinne sna neamha.
3Tá conradh déanta agam le mʼfhear tofa: thug mé mo mhionn do Dháibhí mo sheirbhíseach,
4Neartóidh mé go deo le do shíol: agus coinneoidh mé do chathaoir ríoga ina seasamh ó ghlúin go chéile.
5A Thiarna, beidh na neamha féin ag moladh dʼfheart: agus beidh dʼfhírinne á moladh ag an slua beannaithe.
6Óir cé sin i measc na néalta: atá le cur i gcosúlacht leis an Tiarna?
7Agus cé sin i measc na ndéithe: atá inchurtha leis an Tiarna?
8Is mór an eagla atá ag teacht chuig Dia i gcomhairle an tslua bheannaithe: is mór an urraim is dual dó ón lucht a bhíos ina thimpeall.
9A Thiarna Dia na slua, cé is cosúil leat: níl taobh dínn, a Thiarna mhóir na gcumhacht, nach mbíonn dʼfhírinne air.
10Bíonn fíoch na farraige ag géilleadh duit: ciúnaíonn tú a tonnta nuair a éiríonn siad.
11Smachtaigh tú an Éigipt, agus scrios tú í: scaip tú do naimhde le do ghéag chumhachtach.
12Is leat na neamha, is leat fós an talamh: is tú a chuir bun na cruinne, agus a bhfuil inti.
13Rinne tusa an tuaisceart agus an deisceart: bíonn dʼAinm mar chúis áthais ag Tabor agus ag Hermón.
14Tá géag chumhachtach agat: is láidir do lámh, agus is ard do lámh dheas.
15Bunaítear do chathaoir ar an bhfíréantacht agus ar an gceart: siúlfaidh an trócaire agus an fhírinne roimh do ghnúis.
16Is beannaithe iad an pobal, a Thiarna, lerbh fhéidir tú a bheith acu mar ábhar áthais: siúlfaidh siad i solas do ghnúise.
17Beidh dʼAinm mar chúis lúcháire acu gach lá: agus beidh siad ag maíomh as dʼfhíréantacht.
18Óir is tú clú a gcumhachta: agus is de do charthanacht ghrámhar a ardóidh tú ár n‑adharca.
19Óir is é an Tiarna ár gcosantóir: is é Naomh Iosrael ár Rí.
20Labhair tú i dtráth le do naoimh, agus dúirt tú: Chuir mé tarrtháil ar an té atá cumhachtach; dʼardaigh mé an té a toghadh as an bpobal.
21Ghlac mé Dáibhí mo sheirbhíseach: dʼung mé lem ola naofa é.
22Beidh greim daingean ag mo láimh air: agus beidh mo ghéag ag neartú leis.
23Ní fhéadfaidh an namhaid foiréigean a dhéanamh air: ná ní dhéanfaidh mac na hurchóide dochar dó.
24Beidh a naimhde á leagan agam os coinne a ghnúise: agus lucht a fhuatha á bpládh agam.
25Beidh mʼfhírinne fós agus mo thrócaire leis: agus is im Ainmse a ardófar a adharc.
26Cuirfidh mé an fharraige faoina réim: agus na sruthanna faoina láimh dheas.
27Is é a thabharfaidh sé orm, Is tú mʼathair: is tú mo Dhia agus mo shlánú cumhachtach.
28Déanfaidh mé mo chéadghin mic de: níos airde ná ríthe an domhain.
29Beidh mo thrócaire i dtaisce go deo faoina chomhair: agus beidh mo chonradh leis buanseasmhach.
30Tabharfaidh mé ar a shíol bheith buanmharthanach: agus ar a chathaoir fanacht mar laethanta neimhe.
31Ach más rud é go dtréigeann a chlann mo dhlí: agus mura siúlann siad de réir mo bhreithiúnas;
32Má bhriseann siad mo reachta, agus má sháraíonn siad mʼaitheanta: cuirfidh mé smacht ar a gcoireanna leis an slat, agus pionós orthu le sciúirsí ar son a bpeacaí.
33Ina dhiaidh sin, ní bhainfidh mé de ar fad mo thrócaire: ná ní ligfidh mé go dteipfeadh ar mʼfhírinne.
34Ní bhrisfidh mé mo chonradh, ná ní athróidh mé briathar mo bhéil: thug mé mo naofacht mar mhionn an t‑aon uair amháin nach dteipfidh mé ar Dháibhí.
35Mairfidh a shíol go deo: beidh a chathaoir chomh buan leis an ngrian romham.
36Seasfaidh sé go deo mar an ghealach: mar fhianaise na fírinne ar neamh.
37Ach is amhlaidh thug tú gráin do dʼungthach agus thréig tú é: agus bíonn tú míshásta leis.
38Tá do chonradh le do sheirbhíseach briste agat: agus a choróin caite ar lár agat.
39Leag tú a bhabhúin uile: agus bhris tú anuas a dhaingin.
40Bíonn lucht siúlta an bhealaigh á chreachadh: agus a ainm mar fhocal aithise ag a chomharsana.
41Thug tú an lámh uachtair dá naimhde: agus chuir tú lúcháir ar a eascairde uile.
42Mhaolaigh tú faobhar a chlaímh: agus ní thugann tú an bua dó sa chath.
43Mhúch tú a ghlóir: agus chuir tú a chathaoir ríoga ar lár.
44Ghiorraigh tú laethanta a óige: agus chumhdaigh tú le náire é.
45A Thiarna, ca fhad a bheidh tú do do cheilt féin, an go deo: agus an ndóifidh dʼfhearg mar thine?
46Ó cuimhnigh ar ghiorracht mʼama: cad chuige a ndearna tú na daoine uile in aisce?
47Cé né an fear dá maireann nach bhfeicfidh an bás: agus an bhfuasclóidh sé a anam ó láimh ifrinn?
48A Thiarna, cá bhfuil an mhaitheas ghrámhar a bhíodh agat fadó: a mhionnaigh tú i do dhílse do Dháibhí?
49Cuimhnigh, a Thiarna, ar an achasán a bhíos ar do sheirbhísigh: conas a iompraimse i mo bhrollach achasán an iomad daoine;
50Lena maslaíodh do naimhde thú: lenar chaitheadar dímheas ar lorg dʼungthach.
51Go moltar an Tiarna go síoraí: Áiméan agus Áiméan.
موجودہ انتخاب:
Na Sailm 89: OC1965
سرخی
شئیر
کاپی
کیا آپ جاہتے ہیں کہ آپ کی سرکیاں آپ کی devices پر محفوظ ہوں؟ Sign up or sign in
© Cumann Gaelach na hEaglaise (Irish Guild of the Church) 1965