SALMOS 119:66-135

MEZMURLAR 119:66-135 - Bana sağduyu ve bilgi ver,
Çünkü inanıyorum buyruklarına.
Acı çekmeden önce yoldan sapardım,
Ama şimdi sözüne uyuyorum.
Sen iyisin, iyilik edersin;
Bana kurallarını öğret.
Küstahlar yalanlarla beni lekeledi,
Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
Onların yüreği yağ bağladı,
Bense zevk alırım yasandan.
İyi oldu acı çekmem;
Çünkü kurallarını öğreniyorum.
Ağzından çıkan yasa benim için
Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.

Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi.
Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
Senden korkanlar beni görünce sevinsin,
Çünkü senin sözüne umut bağladım.
Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir;
Bana acı çektirirken bile sadıksın.
Ben kuluna verdiğin söz uyarınca,
Sevgin beni avutsun.
Sevecenlik göster bana, yaşayayım,
Çünkü yasandan zevk alıyorum.
Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için.
Bense senin koşullarını düşünüyorum.
Bana dönsün senden korkanlar,
Öğütlerini bilenler.
Yüreğim kusursuz uysun kurallarına,
Öyle ki, utanç duymayayım.

İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken,
Senin sözüne umut bağladım ben.
Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten,
“Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
Dumandan kararmış tuluma döndüm,
Yine de unutmuyorum kurallarını.
Daha ne kadar bekleyecek kulun?
Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
Çukur kazdılar benim için
Yasana uymayan küstahlar.
Bütün buyrukların güvenilirdir;
Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden,
Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
Koru canımı sevgin uyarınca,
Tutayım ağzından çıkan öğütleri.

Ya RAB, sözün
Göklerde sonsuza dek duruyor.
Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor,
Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey
Sana kulluk ediyor.
Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı,
Çektiğim acılardan yok olurdum.
Koşullarını asla unutmayacağım,
Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
Kurtar beni, çünkü seninim,
Senin koşullarına yöneldim.
Kötüler beni yok etmeyi beklerken,
Ben senin öğütlerini inceliyorum.
Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm,
Ama senin buyruğun sınır tanımaz.

Ne kadar severim yasanı!
Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar,
Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım,
Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
Yaşlılardan daha bilgeyim,
Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
Sakınırım her kötü yoldan,
Senin sözünü tutmak için.
Ayrılmam hükümlerinden,
Çünkü bana sen öğrettin.
Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma,
Baldan tatlı geliyor ağzıma!
Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum,
Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.

Sözün adımlarım için çıra,
Yolum için ışıktır.
Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim,
Andımı tutacağım.
Çok sıkıntı çektim, ya RAB;
Koru hayatımı sözün uyarınca.
Ağzımdan çıkan içten övgüleri
Kabul et, ya RAB,
Bana hükümlerini öğret.
Hayatım her an tehlikede,
Yine de unutmam yasanı.
Kötüler tuzak kurdu bana,
Yine de sapmadım senin koşullarından.
Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır,
Yüreğimin sevincidir onlar.
Kararlıyım
Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.

Döneklerden tiksinir,
Senin yasanı severim.
Sığınağım ve kalkanım sensin,
Senin sözüne umut bağlarım.
Ey kötüler, benden uzak durun,
Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım;
Umudumu boşa çıkarma!
Sıkı tut beni, kurtulayım,
Her zaman kurallarını dikkate alayım.
Kurallarından sapan herkesi reddedersin,
Çünkü onların hileleri boştur.
Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın,
Bu yüzden severim senin öğütlerini.
Bedenim ürperiyor dehşetinden,
Korkuyorum hükümlerinden.

Adil ve doğru olanı yaptım,
Gaddarların eline bırakma beni!
Güven altına al kulunun mutluluğunu,
Baskı yapmasın bana küstahlar.
Gözümün feri sönüyor,
Beni kurtarmanı,
Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
Kuluna sevgin uyarınca davran,
Bana kurallarını öğret.
Ben senin kulunum, bana akıl ver ki,
Öğütlerini anlayabileyim.
Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır,
Yasanı çiğniyorlar.
Bu yüzden senin buyruklarını,
Altından, saf altından daha çok seviyorum;
Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum,
Her yanlış yoldan tiksiniyorum.

Harika öğütlerin var,
Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar,
Saf insanlara akıl verir.
Ağzım açık, soluk soluğayım,
Çünkü buyruklarını özlüyorum.
Bana lütufla bak,
Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca,
Hiçbir suç bana egemen olmasın.
Kurtar beni insan baskısından,
Koşullarına uyabileyim.
Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine,
Kurallarını öğret bana.

Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına. Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum. Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret. Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım. Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan. İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum. Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir. Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim. Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım. Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın. Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun. Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum. Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum. Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler. Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım. İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben. Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum. Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını. Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri? Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar. Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana! Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım. Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri. Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor. Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor. Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor. Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum. Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin. Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim. Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum. Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz. Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde. Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar. Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum. Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum. Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için. Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin. Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma! Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan. Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır. Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım. Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca. Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret. Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı. Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından. Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar. Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya. Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim. Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım. Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim. Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma! Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım. Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur. Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini. Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden. Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni! Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar. Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten. Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret. Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim. Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar. Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum; Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum. Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum. Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir. Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum. Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi. Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın. Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim. Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.

MEZMURLAR 119:66-135