MEZMURLAR 89:38-52
MEZMURLAR 89:38-52 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala. Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin. Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini. Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına. Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin. Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın. Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın. Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. Sela Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak? Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu! Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? Sela Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin! Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri. Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!
MEZMURLAR 89:38-52 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
Fakat, sen bıraktın ve kendinden attın, Kendi mesihine gazap ettin. Kulunun ahdinden nefret ettin; Onun tacını toprakta kirlettin. Bütün duvarlarını yıktın; Hisarlarını viran ettin. Yoldan geçenlerin hepsi onu soymaktalar; Komşuları için utanılacak bir şey oldu. Hasımlarının sağ elini yükselttin; Bütün düşmanlarını sevindirdin. Kılıcının ağzını da döndürdün, Ve onu cenkte durdurmadın. Onun parlaklığını bitirdin, Ve tahtını yere çaldın. Gençliğinin günlerini kısalttın; Üzerini utanç ile örttün. [ Sela Ne vakte kadar, ya RAB? ebediyen mi gizleneceksin? Ne vakte kadar gazabın ateş gibi yanacak? Ömrüm ne kadar kısadır, hatırla; Bütün âdem oğullarını ne boş şey için yaratmışsın! Yaşayıp da ölümü görmiyen, Ölüler diyarı elinden canını kurtaran adam kimdir? [ Sela Sadakatinle Davuda and ettiğin Önceki inayetlerin nerede, ya Rab? Kullarının rüsvaylığını hatırla, ya Rab; Bütün kuvvetli kavmların sitemini bağrımda taşımaktayım; Senin düşmanların onunla tahkir ettiler, ya RAB, Onunla mesihinin izlerini tahkir ettiler. RAB ebediyen mubarek olsun. Amin, ve Amin.
MEZMURLAR 89:38-52 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala. Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin. Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini. Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına. Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin. Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın. Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın. Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. Sela Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak? Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu! Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? Sela Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin! Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri. Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!