MEZMURLAR 44:1-26
MEZMURLAR 44:1-26 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde. Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın. Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin. Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın! Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz. Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz; Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan. Her gün Tanrı'yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun. Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu. Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın. Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan. Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin. Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize. Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında. Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik, Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı. Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün. Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık, Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir. Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz. Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi! Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun? Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı. Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!
MEZMURLAR 44:1-26 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
K ULAKLARIMIZLA işittik, ey Allah, Atalarımız kendi günlerinde, eski günlerde, Ettiğin işi bize anlattılar; Sen elinle milletleri sürdün, Fakat onları yerleştirdin; Kavmları kırdın, Fakat onları yaydın. Çünkü diyarı kılıçları ile mülk edinmediler, Ve onları kurtaran kendilerin kolu değildi. Ancak senin sağ elin ve senin kolun, ve didarının nuru idi; Çünkü sen onlardan razı oldun. Kıralım sensin, ey Allah; Yakubun kurtuluşunu emret. Hasımlarımızı senin yardımınla devireceğiz; Bize karşı ayaklananları senin isminle çiğniyeceğiz. Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz. Çünkü hasımlarımızdan bizi sen kurtardın, Ve bizden nefret edenleri utandırdın. Her gün Allah ile övünürüz, Ve senin ismine ebediyen şükrederiz. [Sela Fakat şimdi sen bizi bıraktın ve rüsvay ettin, Ve ordularımız ile çıkmıyorsun. Bizi hasmın önünde geri döndürüyorsun, Ve bizden nefret edenler kendilerine çapul malı ediniyorlar. Bizi yenilecek koyun gibi ettin; Ve milletler arasında bizi dağıttın. Kavmını değersiz satıyorsun, Ve onların pahası ile kâr etmiyorsun. Bizi komşularımıza yüzkarası, Çevremizde olanlara bir eğlence ve gülünecek bir şey ediyorsun. Kavmlar arasında baş sallansın diye, Milletler arasında bizi mesel ediyorsun. Beni tekdir edenin ve sövenin sesinden, Düşmanın ve öç alanın yüzünden, Rüsvaylığım bütün gün karşımdadır, Ve yüzümün utancı beni kaplıyor. Bunların hepsi başımıza geldi, fakat seni unutmadık. Ve ahdine hainlik etmedik. Yüreğimiz geri dönmedi, Ve adımlarımız senin yolundan sapmadı. Halbuki sen bizi çakallar yerinde ezdin, Ve ölüm gölgesile üstümüzü örttün. Eger Allahımızın ismini unutsaydık, Ve yabancı bir ilâha ellerimizi uzatsaydık, Allah bunu araştırmaz mıydı? Çünkü yüreğin sırlarını bilen odur. Evet, bütün gün senin uğruna öldürülüyoruz; Kasaplık koyunlar sayılıyoruz. Uyan, niçin uyuyorsun, ya RAB? Kalk, bizi ebediyen bırakma. Niçin yüzünü örtüyorsun, Ve düşkünlüğümüzü, mağdur olduğumuzu unutuyorsun? Çünkü canımız toprağa kadar iğildi, Bedenimiz yere yapıştı. Bize yardıma kalk, Ve inayetinden ötürü bizi kurtar.
MEZMURLAR 44:1-26 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde. Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın. Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin. Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın! Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz. Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz; Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan. Her gün Tanrı'yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun. Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu. Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın. Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan. Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin. Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize. Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında. Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik, Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı. Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün. Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık, Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir. Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz. Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi! Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun? Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı. Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!