MATTA 4:1-17

O zaman İsa, iblis denesin diye Ruh tarafından çöle yöneltildi. Kırk gün kırk gece oruç tuttu. Sonunda açlık duydu. Ayartıcı yaklaşıp, “Eğer Tanrı'nın Oğlu'ysan, söyle şu taşlar ekmek olsun” dedi. İsa, “Şöyle yazılmıştır” diye yanıtladı: “ ‘İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, Tanrı'nın ağzından çıkan her sözle yaşar.’ ” Sonra iblis, İsa'yı kutsal kente götürdü. O'nu tapınağın kulesine çıkarıp şöyle dedi: “Eğer Tanrı'nın Oğlu'ysan, kendini aşağıya at. Çünkü şöyle yazılmıştır: “ ‘Meleklerine senin için buyruk verecek, Ayağın bir taşa çarpmasın diye Seni elleri üzerinde taşıyacaklar.’ ” İsa onu yanıtladı: “ ‘Tanrın Rab'bi denemeyeceksin’ diye de yazılmıştır.” Bu kez iblis, İsa'yı çok yüksek bir dağa götürdü. Yeryüzünün tüm ülkelerini ve zenginliklerini O'na göstererek şöyle dedi: “Eğer yere kapanıp bana tapınırsan, bunların tümünü sana veririm.” İsa, “Çekil, şeytan!” diye yanıtladı, “Çünkü şöyle yazılmıştır: “ ‘Tanrın Rab'be tapacak, Yalnız O'na kulluk edeceksin.’ ” Bunun üzerine iblis O'nu bıraktı. Melekler gelip O'na hizmet ettiler. İsa Yahya'nın tutuklandığını duyunca Galile'ye çekildi. Nasıra'yı bırakarak Zevulun ve Naftali sınırlarında, deniz kıyısında bir kent olan Kafernahum'a yerleşti. Yeşaya Peygamber aracılığıyla bildirilen söz yerine gelsin diye oldu bu: “Zevulun ülkesi, Naftali ülkesi, Deniz yönünde, Ürdün'ün ötesinde ulusların Galilesi. Karanlıkta oturan halk büyük bir ışık gördü. Ölümün gölgelediği diyarda yaşayanlara ışık doğdu.” Bundan sonra İsa sözü yaymaya başladı. “Tövbe edin, çünkü Göklerin Hükümranlığı yaklaştı” diyordu.