EYÜP 20:4-11

“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri, Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır. Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile, Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler. Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak. Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir. Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir. Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.