Ve Davud Abişaya ve bütün kullarına dedi: İşte, benim sulbümden olan oğlum benim canımı arıyınca, şimdi bu Benyaminli daha fazlasını yapmaz mı? onu bırakın da lânet etsin; çünkü RAB ona emretmiştir. Belki RAB bana edilen haksızlığa bakar da, bugün onun ettiği lânetler yerine RAB bana iyilikle öder.