Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna മർക്കോശ് 4

Pakurirana nevamwe

ഏശു എള്മ്പി കാറ്റ്ന്‌യും ഓളത്ത്ന്‌യം ചണ്ടപട്ടാൻ, “മെല്ലിര്” വിട്ടക്കാറ്റ് മെല്ലിര്ന്ന്ത് വിട്ട കശമം അടങ്ങീത്. ഏശു ശിശിയൻമാരോട പേശിയാര്, “നിങ്ങ എന്തനക്കാണും പേടിച്ചത്? നിങ്ങ്ക്ക് ഇപ്പ്ളും നമ്പ് ഇല്ലയാ?”

ശിശിയൻമാര് പേടിച്ച് അങ്ങക്കും ഇങ്ങക്കും കേട്ടാര്, “ഏവൻ ഇവൻ, കാറ്റും ഓളങ്ങളും പോലും ഇവന്റ ചൊല്ല്ക്ക് നെക്ക്ന്റ്.”

അപ്പിനിക്കി ഏശു ഒര തലയെണ്ണയില് തല വെച്ച് വെഞ്ചിയില് ഒറക്കം ആഞ്ഞ്ത്; ശിശിയൻമാര് അവന വിളിച്ച് എള്പ്പി അവങ്ങ പേശിയാര്, “ഏമാനേ, എങ്ങ നയിച്ച്കെട്ട് പോന്റത്ക്ക് നിങ്ങ്ക്ക് ഒര നെനപ്പും ഇല്ലയാ?”

നിങ്ങ കേക്കന്റത് പൂര നിങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാകണം; നിങ്ങ ഏത് അളവ് കൊണ്ട് അളക്കന്റരോ ആ അളവ് കൊണ്ട് നിങ്ങ്ക്കും അളന്ന് കിട്ടും; ഇന്റെ നിങ്ങ കൊടക്കന്റതീലും കൂടല് തെയ്‌വം നിങ്ങ്ക്ക് തെരും.

ഏശു പേശിയാൻ, “തെയ്‌വം വായന്റ ഒലകത്ത്നപ്പെറ്റി ഇന്നിയും ഒര കത കേളൻ, ഒര വേലക്കാറൻ മണ്ണീല് വിത്ത് വെതക്കന്റത് പേലയാണും തെയ്‌വം വായന്റ ഒലകം. അത്കെയിഞ്ഞ് അവൻ അവന്റ വേറ വേലക്കി പിയ്യാൻ; ഇത്ത്റിനാള് കെയിഞ്ഞപ്പൻ വേലക്കാറന്റ ഒതവി ഇല്ലാണ്ടി തിന്ന വിത്ത് മൊളച്ച് വളന്ന്ത്.

കേട്ട് കെയ്യേപ്പാനിക്കി മനശൊള്ളവൻ കേക്കട്ടൻ.