නෙහෙමි 5:1-12

මෙකල මිනිස්සු හා ඔවුන්ගේ බිරින්දෑවරු ඔවුන්ගේ සහෝදර යුදෙව්වරුන්ට එරෙහිව මහ උද්ඝෝෂණයක් නැගූහ. ඇතමෙක් කතා කොට, “අපේ පුතුන් හා දූවරුන් සමඟ අප ගණනින් බොහෝ දෙනෙකි; ජීවත් වීම සඳහා අපට කන්නට අප ධාන්‍ය ලබා ගත යුතු යැ” යි කීහ. එසේ ම තවත් අය, “ධාන්‍ය ලබා ගන්නට අපේ කෙත් වතු, අපේ මිදි වතු හා අපේ නිවෙස් සාගතය නිසා අප උකස් තබනවා” යි කීහ. තවත් සමහරු, “අපේ කෙත් වතු හා මිදි වතු සඳහා රජුගේ බදු ගෙවන්නට මුදල් ණයට ගන්නට අපට සිදු වුණා. දැන් අපගේ මාංස අපගේ සහෝදරයන්ගේ මාංසය මෙන් ම ය, අපගේ දරුවන් ඔවුන්ගේ දරුවන්ට සමාන ය; එහෙත් අපේ පුතුන් පිටුවහල් බැම්මටත්, අපගේ දූවරු වහල්කමටත් යටත් කරන්නට අපට සිදු වෙලා. අපේ දූවරුන් ඇතැම් දෙනකු දැනටමත් වහල් බැම්මට අරගෙන; ඒත් කිසිවක් කරන්නට අපට බලයක් නැහැ. මන්ද අපේ කෙත් වතු හා මිදි වතු වෙනත් අයට අයිති වෙලා” යි කීහ. ඔවුන්ගේ මොර ගැසීම හා මේ වචන ඇසූ කල මම ඉතා කෝප වීමි. මම ඒ ගැන ඕනෑකමින් සිතා බලා, වංශවතුන්ටත්, නිලධාරීන්ටත් දොස් නගමින්, “ඔබ, ඔබේ ම සහෝදරයන්ට පොලියට ණය දෙනවා” යි පැවසුවෙමි. එබැවින් ඔවුන්ට එරෙහිව මහ රැස්වීමක් කැඳවූ මම, “අන්‍ය-ජාතීන්ට විකුණනු ලැබ සිටි අපේ සහෝදර යුදෙව්වරුන් අප අපට හැකි අයුරින් ආපසු මිල දී ගෙනවුත් ඇත; ඒත් දැන් ඔබ කරන්නේ නැවතත් ඔවුන් අපට විකුණනු සඳහා ඔබේ සහෝදර ජනයා විකිණීම යැ” යි ඔවුන්ට කීවෙමි. එවිට ඔවුහු නිශ්ශබ්ද ව වුන්හ; මන්ද කියන්නට වචන සොයා ගන්නට ඔවුන්ට නො හැකි විණි. එනිසා මම දිගට ම කතා කරමින්, “ඔබ කරන දේ හොඳ නැත. අපගේ විජාතික සතුරන්ගේ අපහාස වළකනු පිණිස අප අපගේ දෙවියන්වහන්සේට භය පක්ෂපාතී ව හැසිරිය යුතු නො වේ ද? මා ද මගේ සහෝදරයින් හා මගේ සේවකයින් ඔවුන්ට මුදල් හා ධාන්‍ය ණයට දෙනවා. එහෙත් මේ පොලී ගැනීම අත්හැර දමමු. ඔවුන්ගේ කෙත් වතු, මිදි වතු, ඔලීව වතු හා ඔවුන්ගේ නිවෙස් ද ඒ වගේ ම මුදලින්, ධාන්‍යවලින්, අලුත් මිදි යුෂවලින් හා තෙල්වලින් ඔබ ඔවුන්ගෙන් අය කරන ලද පොලිය වන සියයයේ පංගුව ද අද ම ඔවුන්ට ආපසු දෙන්නැ” යි පැවසීමි. “අපි ඒක ආපහු දෙන්නම්” යි පැවසූ ඔවුහු, “කිසිවක් අප ඔවුන්ගෙන් ඉල්ලන්නේ නැහැ. ඔබ අපට කී ලෙස අපි කරන්නෙමු” යි පැවසූහ. එවිට මම පූජකයින් කැඳවා, ඔවුන් පොරොන්දු වූ දේ ඉටු කරන හැටියට දිවුරුමක් කරන්නට සැලැස්වීමි.