මිනිසුන් වෙතින් හෝ මිනිසකු මගින් හෝ නො ව, යේසුස් ක්රිස්තුස්වහන්සේ ද උන්වහන්සේ මළවුන්ගෙන් නැගිට වූ පියාණන්වහන්සේ වූ දෙවියන්වහන්සේ ද විසින් එවන ලද අපෝස්තුලුවරයකු වූ පාවුල් හා මා සමඟ සිටින සියලු සහෝදරයින් වෙතින්,
ගලාතියේ සභා වෙතයි:
අපගේ පියාණන් වන දෙවියන්වහන්සේ වෙතින් හා යේසුස් ක්රිස්තුස් ස්වාමින්වහන්සේ වෙතින් ඔබට අනුග්රහයත්, සාමයත් අත් වේවා! උන්වහන්සේ, මේ වත්මන් දුෂ්ට යුගයෙන් අප මුදා ගන්නා පිණිස, අපගේ පාප උදෙසා තමන් ම පූජා වූයේ, අපගේ දෙවියන්වහන්සේ හා පියාණන්වහන්සේගේ අභිප්රාය පරිද්දෙනි. උන්වහන්සේට සදහට ම, සදාතනික ව තේජෝ මහිම වේවා! ආමෙන්.
ක්රිස්තුස්වහන්සේගේ අනුග්රහය තුළ ඔබ කැඳවා ගත් තැනැන්වහන්සේ මෙතරම් ඉක්මනින් අත්හැර, ඔබ අමුතු ශුභාරංචියක් වෙත හැරී යෑම මට මහ පුදුමයක්. එය වෙනත් ශුභාරංචියක් නො වේ. ඇතමුන්ට ඕනෑව ඇත්තේ, ඔබ අවුලට පත් කර, ක්රිස්තුස්වහන්සේගේ ශුභාරංචිය විකෘති කිරීමයි. එහෙත් අප ඔබට දේශනා කළ එක හැර, වෙන අන් ශුභාරංචියක් අප හෝ ස්වර්ගයෙන් දේව දූතයකු හෝ ඔබට දේශනා කරන්නේ නම්, ඔහු ශාප ලද්දෙක් වේවා! කලින් අප කී පරිදි, දැන් මම යළිත් කියමි; ඔබ පිළිගෙන ඇති එක හැර වෙන ශුභාරංචියක් යමකු ඔබට දේශනා කරන්නේ නම්, ඔහු ශාප ලද්දෙක් ම වේවා!
මා දිනා ගන්නට වැර දරන්නේ මිනිසුන්ගේ ප්රසාදය ද? දෙවියන්වහන්සේගේ ප්රසාදය ද? මා වෙහෙසෙන්නේ මිනිසුන් සතුටු කරන්නට ද? මා තවමත් මිනිසුන් සතුටු කරන්නෙක් නම්, මා ක්රිස්තුස්වහන්සේගේ දාසයකු වන්නේ නැත.
සහෝදරයිනි, මා දේශනා කළ ශුභාරංචිය, මිනිසුන් සෑදූ ශුභාරංචියක් නො වන වග ඔබ දැන ගන්නවාට කැමතියි. මන්ද එය කිසිවකුගෙන් මා ලබා ගත්තා නො වේ; මට එය ඉගැන්නුවා ද නො වේ. මා එය ලද්දේ යේසුස් ක්රිස්තුස්වහන්සේගේ එළිදරවුවකිනි.
මන්ද යූදා දහමේ සිටියදී මගේ කල් ක්රියාව ගැන, කොතෙක් සැහැසි ලෙස මා දෙවියන්වහන්සේගේ සභාවට පීඩා කළේ ද එය විනාශ කිරීමට කොතෙක් වැර දැරුවේ ද කියා ඔබ අසා ඇති. යූදා දහම් විෂයෙහි මගේ රට වැසියන් අතරේ මගේ වයසේ බොහෝ දෙනකු අභිබවමින් මම මගේ පියවරුන්ගේ චාරිත්ර ගැන ඉහ වහා ගිය උද්යෝගයෙන් ඇවිළ සිටියෙමි. එහෙත් මව් කුස පටන් මා වෙන් කර ගෙන, ස්වකීය අනුග්රහයෙන් මා කැඳවූ තැනැන්වහන්සේ, ස්වකීය පුත්රයාණන් මට එළිදරවු කිරීමට කැමති වූයේ, මා අන්ය-ජාතීන් අතරේ උන්වහන්සේ දේශනා කරන පිණිස ය. එකෙණෙහි ම මා කිසි මිනිසකුගෙන් උපදෙස් සෙව්වේ නැත; මට කලින් අපෝස්තුලුවරුන් ව සිටි අය දකින්නට මා යෙරුසලම් වෙත ගියේ ද නැත. මම අරාබියට ගොස්, පසුව දමස්කය වෙත ආපසු ආවෙමි.
එයින් තුන් වසරකට පසුව, කේපස් බැහැදැකීමට මම යෙරුසලමට ගොස්, ඔහු සමඟ පහළොස් දවසක් ගත කළෙමි. ස්වාමින්වහන්සේගේ සහෝදර යාකොබ් හැර, අන් එක ම අපෝස්තුලුවරයකුදු මා දුටුවේ නැත. දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියේ මා ඔබට ලියන්නේ බොරු නො වේ.
පසුව මම සිරියා හා සිලිසියා පෙදෙස් කරා ගියෙමි. ක්රිස්තුස්වහන්සේ තුළ යුදයේ සභා, මා කවුරුදැයි පුද්ගලික ව දැන සිටියේ නැත. “කලින් අපට හිංසා කළ මිනිසා, වැනසීමට තමා ම වරක් තැත් කළ ඇදහිල්ල දැන් ඔහු ම දේශනා කරයි” යන පුවත ඔවුන් අසා තිබුණා පමණි. මෙසේ ඔවුහු මා නිසා දෙවියන්වහන්සේට ප්රශංසා කළහ.