ඉශ්‍රායෙල් ගෝත්‍ර වංශ මුළුල්ලෙහි ජනයා සැවොම තම තමන් අතරේ තර්ක කරමින්, “අපේ සතුරන් අතින් අප මුදා ගත්තේ රජතුමායි; පිලිස්තිවරුන් අතින් අප ගලවා ගත්තේ එතුමායි. එහෙත් දැන් අබ්සලොම් නිසා ඔහු රටින් පලා ගොසින්; ඒ ඇරත් අපේ රජු වශයෙන් අප අභිෂේක කළ අබ්සලොම් සටනේදී මැරුණා. එනිසා රජ්ජුරුවන් ආපසු ගෙන ඒම ගැන නිශ්ශබ්ද මන්දැ?” යි කීහ.
දාවිත් රජු සාදෝක් සහ අබියාතර් යන පූජකයින්ට පණිවුඩ යවමින්, “යූදා වැඩිහිටියන්ගෙන් මෙසේ අහන්න: ‘ඉශ්‍රායෙල් මුළුල්ලේ පැවසෙන දෑ රජුට සැල වී තිබියදී, රජ මැදුරට රජතුමන් ආපසු කැඳවා ඒමට ඔබ අන්තිමයන් වන්නේ මන්ද? නුඹලා මගේ ම සහෝදරයොයි. මගේ ඇට හා මසයි. එබැවින් රජ්ජුරුවන් ආපසු කැඳවාගෙන ඒමට නුඹලා අන්තිමයන් වන්නේ මන්දැ?’ යි අසන්න. තවද අමාසාට කතා කොට, ‘නුඹ මගේ ඇට හා මස නො වේ ද? මෙතැන් පටන් යෝවාබ් වෙනුවට මගේ හමුදාවේ සේනාධිපතියා වන්නේ නුඹ නො වේ නම්, දෙවියන්වහන්සේ ඊට වඩා දැඩි ලෙස මට කරන සේක්වා!’ කියා පවසන්නැ” යි කියා යැවී ය.
ඔහු යූදාහි සියලු මිනිසුන්ගේ සිත් එක් කෙනකුගේ සිත මෙන් දිනා ගත්තේ ය. ඔවුහු රජුට පණිවුඩ යවමින්, “ඔබත් ඔබගේ මිනිසුන් හැමදෙනාත් ආපසු එන්නැ” යි දන්වා යැවූහ. ඉන්පසු ආපසු පැමිණි රජු, යොර්දාන් දක්වා ගියේ ය.
මේ අතර යූදා මිනිස්සු රජු මුණ ගැසී යොර්දානෙන් මෙතෙරට රජු කැඳවාගෙන ඒම සඳහා ගිල්ගාල් වෙත පැමිණියහ. බහූරීම්හි බෙන්යමින් වංශික ගේරාගේ පුත් ෂිමෙයි ද යූදා මිනිසුන් සමඟ දාවිත් රජු හමුවීමට වහ වහා ගියේ ය. ඔහු සමඟ බෙන්යමින්වරු දහසක් වූහ. සාවුල්ගේ ගෘහ වාසීන්ගේ භාරකාර සීබා ද ඔහුගේ පුතුන් පහළොස්දෙනා හා සේවකයින් විසිදෙනා ද ඒ අතරේ වූහ. රජු ළඟා වී සිටි යොර්දාන් නදිය වෙත ඔවුහු ලහි ලහියේ දිව ගියෝ, රජුගේ ගෘහ වාසීන් මෙගොඩ කරන්නට හා ඔහු කියන්නක් කරන්නටත් තොටුපොළ එතෙර මෙතෙර වූහ.
ගේරාගේ පුත් ෂිමෙයි යොර්දානෙන් එතෙර වූ කල්හි රජු අබියස මුණින් තලා වැඳ වැටුණේ ය. ඔහු රජු අමතමින්, “මා ස්වාමියාණන් මා වරදකරුවකැයි නො සලකත්වා! මගේ ස්වාමියාණන් වන රජ්ජුරුවන් යෙරුසලම හැරගිය දවසේ ඔබේ සේවක මා වැරදි කළ අයුරු සිහි නො කළ මැනවි. රජ්ජුරුවෝ සිතින් එය ඉවත් කර ගනිත්වා! මන්ද මා පව් කළ වග ඔබේ සේවක මම දනිමි. එහෙත් මෙන්න, මා ස්වාමියාණන් වන රජ්ජුරුවන් හමුවීමට යෝසෙප් වංශික සියල්ලන් අතරින් පළමු වැන්නා ව මම ආවෙමි” යි කීවේ ය.
එවිට සෙරූයාගේ පුත් අබිෂයි, “මේ ගැන ෂිමෙයි මරණයට පත් කළ යුතු නො වේ ද? ස්වාමින්වහන්සේගේ අභිෂේක ලද්දාණන්ට ඔහු ශාප කළේ යැ” යි කී ය.
දාවිත් පිළිතුරු දෙමින්, “සෙරූයාගේ පුත්‍රයිනි, මට නුඹෙන් ඇති කාරිය කිම? අද දවසේ නුඹලා මට එදිරිවාදීන් වී ද? අද දවසේ ඉශ්‍රායෙල්හි කවරකු හෝ මරණයට පත් කළ යුතු ද? මා අද ඉශ්‍රායෙල්හි රජ වී සිටින වග මම නො දන්නෙමි දැ?” යි කී ය. රජු ඉන්පසු ෂිමෙයිට කතා කොට, “ඔබ මියෙන්නේ නැතැ” යි කීවේ ය. මෙසේ ඔහු දිවිරීමකින් පොරොන්දු විය.
සාවුල්ගේ මුනුපුරු මෙෆීබොෂෙත් ද රජු හමුවීමට පෙර මඟට ආවේ ය. රජු බැහැර වූ දවසේ පටන් ආපසු නිරුපද්‍රිත ව පැමිණි දවස දක්වා මෙෆීබොෂෙත් තම පාද ගැන කිසි සැලකිල්ලක් දැක්වූයේ නැත. තම උඩු රැවුල මනාව කපා, සකසා ගත්තේ නැත. ඔහු තම ඇඳුම් සෝදා ගත්තේ ද නැත. ඔහු යෙරුසලමේ සිට රජු හමුවීමට පැමිණි කල, රජු ඔහු අමතා, “ඔබ මා සමඟ නො ගියේ මන්ද මෙෆීබොෂෙත්?” යැයි ඇසී ය.
ඔහු පිළිතුරු දෙමින්, “මා ස්වාමියාණන් වන රජ්ජුරුවනි, මගේ සේවක සීබා මා රැවටුවා. ඔබගේ සේවක වන මා කොරකු බැවින්, ‘රජු සමඟ පිටත් ව යන පිණිස මට නැගී යන්නට මගේ බූරුවා ලැහැස්ති කර දෙන්නැ’ යි මා කීවා. එහෙත් ඔහු මගේ ස්වාමියාණන් වූ රජ්ජුරුවන්ට ඔබගේ සේවක මා ගැන අපවාද නැගුවා. මගේ ස්වාමියාණන් වන රජ්ජුරුවෝ දෙවියන්වහන්සේගේ දූතයකු වගෙයි. එබැවින් ඔබට හොඳ යැයි හැඟෙන සේ කරන්න. මගේ පියවංශ පරපුර මගේ ස්වාමියාණන් වූ රජ්ජුරුවන් අතින් මරණය ලැබිය යුත්තන් වුවත්, ඔබ ඔබගේ මේ සේවකයාට ඔබගේ භෝජන මේසයට වාඩිවන්නන් අතර අසුනක් දුන්නා. එනිසා රජුගෙන් තවත් අයැදීමක් කරන්නට මට ඇති අයිතිය මොකක් දැ?” යි කීවේ ය.
රජු ඔහුට පිළිතුරු දෙමින්, “ඔබ මේ ගැන තව කතා කරන්නේ කුමට ද? ඔබත්, සීබාත් අතර ඉඩම් බෙදීමට මම නියෝග කරමි” යි කීවේ ය.
මෙෆීබොෂෙත් රජු අමතමින්, “මගේ ස්වාමියාණන් වන රජ්ජුරුවන් දැන් සුරක්ෂිත ව ගෙදර අවුත් සිටින බැවින්, ඒ සියල්ල ම වූවත් ඔහු ගත්තා වේ” යි කී ය.
මේ අතර ගිලියාදීය බර්සිල්ලයි ද රොගෙලීම්හි සිට පැමිණ, රජු ඇරලවනු පිණිස, රජු සමඟ යොර්දානෙන් එතෙරට යන්නට ආවේ ය. අසූ වියැති, බොහෝ වියපත් මිනිසකු වූ බර්සිල්ලයි මහ ධනවතකු වූ බැවින් රජු මහනයිම්හි ගත කළ කාලයේදී රජුගේ අවැසිතා සපයා දුන්නේ ය. රජු බර්සිල්ලයි අමතමින්, “එතෙර ගොස් මා සමඟ යෙරුසලමේ නවතින්න; මම ඔබ බලා ගන්නෙමි” යි කීවේ ය.
එහෙත් බර්සිල්ලයි, රජුට පිළිතුරු දෙමින්, “රජතුමන් සමඟ යෙරුසලමට ගොස් මට ජීවත් වන්නට ඇත්තේ තව අවුරුදු කීය ද? මට දැන් අවුරුදු අසූවක්; මනරම් දේත්, එසේ නැති දේත් අතර වෙනස මට හැඳිනගන්නට පුළුවන් ද? කන-බොන දේවල රස විඳින්නට ඔබේ සේවකයාට පුළුවන් ද? ගායක ගායිකාවන්ගේ ගී නාද මට තවමත් ඇසිය හැකි ද? එසේ තිබියදී ඔබේ මේ සේවකයා, මගේ ස්වාමියා වන රජ්ජුරුවන්ට අතිරේක බරක් වන්නේ කුමට ද? ඔබගේ සේවකයා රජ්ජුරුවන් සමඟ යොර්දානෙන් එතෙරට ටික දුරක් එනවා. රජතුමා මේ අයුරින් මට ඉටු විපාක දෙන්නේ කුමට ද? මගේ පියාගේත්, මවගේත් සොහොන කිට්ටුවෙන් උපන් ගමේ ම මියැදෙන පිණිස ඔබේ සේවකයාට ආපසු ඒමට ඉඩ දෙන්න; එසේ වුවත් මෙන්න, ඔබේ සේවක කිම්හාම්. ඔහු, මගේ ස්වාමියාණන් වන රජ්ජුරුවන් සමඟ එතෙර ගියා වේ. ඔබගේ මනාපය පරිද්දෙන් ඔහුට සලකනු මැනවි” යි කීවේ ය.
රජු පිළිතුරු දෙමින්, “කිම්හාම් මා සමඟ එතෙර ව යනු ඇත. ඔබගේ මනාපය පරිද්දෙන් මා ඔහුට සලකනවා. මගෙන් ඔබ අපේක්ෂා කරන කවර දෙයක් වුව මා ඔබ වෙනුවෙන් කරන්නෙමි” යි කීවේ ය.
ඉන්පසු සියල්ලෝ යොර්දානෙන් එතෙර වූහ. රජු ද එතෙර විය. රජු බර්සිල්ලයි සිප, ඔහුට ආශිර්වාද කළේ ය. ඉන්පසු බර්සිල්ලයි තම නිවසට හැරී ගියේ ය.
රජු ගිල්ගාල් වෙත එතෙරට ගිය කල, කිම්හාම් ද ඔහු සමඟ එතෙර වූයේ ය. යූදා හේවායින් සියල්ලෝ ද ඉශ්‍රායෙල් හේවායින්ගෙන් අඩක් ද එතෙරට රජු කැටිව ගියහ.
එවිට සියලු ඉශ්‍රායෙල් ජනයා රජු වෙත එන්නට වී, ඔහු අමතමින්, “අපගේ සහෝදර යූදා ජනයා හොරෙන් ම රජ්ජුරුවන් ගෙන අවුත්, රජුත්, රජුගේ ගෘහවාසීනුත් රජුගේ සියලු මිනිසුන් සමඟ යොර්දානෙන් මෙතෙරට ගෙන ආවේ මන්දැ?” යි ඇසූහ.
සියලු යූදා ජනයා ඉශ්‍රායෙල් ජනයාට පිළිතුරු දෙමින්, “එසේ කළේ රජු අපේ ම ළඟ නෑයකු නිසයි. නුඹලා ඒ ගැන තරහ ගන්නේ මන්ද? මොකෝ! රජුගේ සලාකයෙන් අප කෑවා ද? ඔහු අපට තෑගි-බෝග දුන්නා දැ?” යි ඇසූහ.
එවිට ඉශ්‍රායෙල් ජනයා යූදා ජනයාට පිළිතුරු දෙමින්, “රජුගෙන් දස ගුණයක් ම ඇත්තේ අපටයි. නුඹලාට වඩා දාවිත් ගැන වැඩි අයිතියක් ඇත්තේ අපටයි. එසේ නම් නුඹලා අප ගැන සුළු කොට සැලකුවේ මන්ද? අපේ රජතුමන් ආපසු කැඳවාගෙන ඒමට මුලින් ම යෝජනා කළේ අප නො වේ දැ?” යි කීහ.
එනමුත් යූදා ජනතාවගේ ප්‍රතිචාරය ඉශ්‍රායෙල් ජනතාවගේ වචනවලට වඩා සැර ව තිබුණි.
Bible App
Bible App for Kids
