انجیل متی 27
27
یهودا خودکشی
1وقتی روج آبه، همه‌ی سران کاهنان و قومه شیخان بیدا آبنده، هندیگرنه مشورتشان بکه که عیسی بوکوشنده. 2پس اَوشان دِوَسه دسنَه ببرده و پیلاتُس والی تحویلشان بدا.
3وختی یهودا، عیسی تسلیم‌کرار، بیندشه که عیسی شان محکوم کَرده، اِشتن کَرده کارک پشیمان آبه و سی گله نقره سکش سران کاهنان و شیخان آگاردنسشه و باتشه: 4«از گنام کرده و بی گناهه آدمی، خونه اَرَبیَنه، باعث بیِم.» امّا اَوان جواب بدا: «آما چه مربوط؟ اِشتن زانی!» 5اَدمی یهودا نقره سکه هانش معبد گله سرک اَرَکرده و بر برشه، و اِشتنش لافندِنه آتارسنس. 6امّا سران کاهنان سکَه شان گلک بیدا آکَت و باتشانه: «اِم سکَه چون خوَنه پولنده، شرعاً روا نی اَوه معبده خزانه دلَک درنام.» 7مشورت کردنه پَش، اَ پولنه کوزه گره زمین شان بخری تا اَوه خلکان را قبرستان بکرنده. 8چِمه واسِنه تا اِسا اَ یاگانه «خونَه زمی» واجنده. 9اِنجوره، اِرِمیای پیغمبره پیشگویی اتفاق دگس که واتش به: «اَوان سی گله نقره سکه اَکتشانه، اَ قیمتی که خدا قوم چَوه راشان اَنا، 10و اَونه کوزه گره زمین شان بخری، اَجوره که خداونده منه واته به.»
محاکمه پیلاتُس پرانک
11امّا عیسی والی پرانک بِندَرس. والی اَوکش آپرسس: «آیا تِه یهودیان پادشاهش؟» عیسی جواب بدا: «تِه ایزه واتری!» 12امّا اَ زمانی که سران کاهنان و شیخان اَوِشان تیمت زیرده، هیچ جوابشی آندا. 13پس پیلاتُس عیسی نه باتشه: «نَشنوسری اِشته ضد چه واترنده؟» 14امّا عیسی چَه جوابش ندا، حتی ایگله تیمتشین جواب ندا، ایزه که والی پر تعجب بکه.
15والی رسم داشته که پسخ عیده موقع ایگله زندانی مردمه انتخاب نه آزاد آکره. 16اَ وقتک ایگله زندانی معروفی زندانک اِسبِه که چَوه نام بارْاباس به. 17پس اَ زمانی که مردم بیدا آبنده، پیلاتُس اَوانکش آپرسس: «گَرانه کی شاما را آزاد بکرم، بارْاَباسه یا عیسای که اَونه مسیح واجنده؟» 18اِمش باته چون زانسِشِه که پَخیلی سَرَدن عیسی شان تسلیم کرده. 19و ایزه نی وقتی که پیلاتُس داوری تخت سرک نشته به، چوه زَنر چَوه را پیغامیشی آدا، باتشه: «اِم صالحه مردکنه کار مَدا، چون اُوری چَوه درباره خُنُیمی وینده که مَنش پر عذاب بدا.» 20امّا سران کاهنان و شیخان، جماعتشان قانع بکه تا پیلاتسک بارْاَباس آزادی و عیسی مرگه آخازنده. 21والی هنی آپرسس: «کامین گله، اِم دُو نفرک شاما را آزاد بکرم؟» اَوان جواب بدا: «بارْابّاسه.» 22پیلاتس اَوانکش آپرسس: «پس عیسای که اَونه مسیح واجند، اَونه چه بکرم؟» همَه باتشانه: «اَوه صلیب سرک بوکوش!» 23پیلاتُسه آپرسس: «چیه را؟ چه بدی ایشی کرده؟» امّا اَوان بلندتر جره کردردشانه: «اَوه صلیب سرک بوکوش!»
24وختی پیلاتُس بیندِشه که چه تلاش بی فایده اِسه و شورش بییر، اُ آخاشتشه و اِشتنش دسش مردمه پرانک بوشوسنده و باتشه: «اِم مردکه خون چِمن گردن نییه. اِشتن زانا!» 25مردم همبلنه باتشانه: «چَوه خون چاما گردن و چاما خوردنان گردن بیبی!» 26اَ موقع پیلاتُس، بارْاَباسش چوان را آزاد آکه و دستورش بدا تا عیسی شِلاق بزننده، و چاوش درسماردشه اَوه صلیب سرک بُوکَوشنده.
عیسی مسخره کرن
27چاوش والی سربازه، عیسی شان ببه والی کاخه حیاطک، و همه‌ی سربازه عیسی دویره بیدا آبنده. 28اَوه عیسی خَلوشان بَراورده، و ارغوانیه اَبایی چَوه دوشَه سَرانک اَرَداشتشانه 29و تاجی تیگِنه بوَتشانه عیسی سرکشان اَنا و ایگله چویی چَوه راسه دسشان آدا. چَوه پرانکشان زانو بیزی، و مسخره کردن کردن باتشانه: «سلام بر یهودیان پادشاه!» 30اَوه عیسی صفته سر چاف آشاندشانه، چوشانه چَه دسک اَرکتا و چوعنه چَوه سرکشان بیزی. 31چَوه مسخره کردنه پش، اَباشان عیسی جانک برآورده و چَوه اِشتن خلوعشان اَوه دکرده و اَوشان ببرده تا صلیب سرک بوکوشنده.
عیسی صلیب سر کوشتن
32وقتی که بَر بَرشیردنده، ایگله مردکی نه دیمادیم ببنده که چَه نام شمعون به و قیرَوان اهالیک به، اَوشان مجبور بکرده که عیسی صلیبه چَه پَشَدنَه ببره. 33وختی یاگایی که اَونه جُلجُتا واتشانه، یعنی جمجمه، آرسسنده، 34سربازه عیسی شان شرابی آدا که زردآبنه بیدی گنسه به. امّا وختی عیسی اَوش بچَشس، نگوسشه اَوه آخره. 35اَ موقعی که عیسی شان صلیبه سر ببرده، چَوه خلوعان آبخشسنه سر، اِشتن میانک قرعشان درَنده 36چاوش بنشتنده و اَگا نیگهبانی شان آدا. 37اَوان عیسی جرمشان تخته ای سرک بینیوشته و چَوه صلیب کفایینه سرکشان بیزی: «اِمه عیسی، یهودیان پادشاه.»
38دو گله راهزن نی عیسی نشان مصلوب بکه، ای نفر چَوه راسه طرفک و اَدَریین چَوه چپه طرفک. 39راه اِوَراران اَشتن سرشان تکان دیرده، و دشمان دییَن دیین 40واتردشانه: «ته ای که رایر به معبده خراب بکری و سُه روجه اَوه هنی رچ آکری، اِسا اِشتن نجات بده! اگم ته خدا زایش صلیب سرنه بو جیر!» 41ایزه نی سران کاهنان و تورات معلمین و شیخان نی ریشخننه، واتردشانه: 42«علوده آدمش نجات بدانده، امّا نتانسر اِشتن نجات بدَیه. اگم خدا قومه پادشاهه، اِسا صلیبه سرنه جیر بایه تا اَوه ایمان بوعرام. 43اَو خدا توکل داره، بدا خدا اَوه نجات بدَیه، اَگم اَونه خَشه. چون اَوه واترده اَز خدا زا اِسم!» 44اَ دو گله راهزن نی که اَونه صلیب سر مصلوب بیه بنده، انجوره اَوشان دشنام دیرده.
عیسی مردن
45ساعت دونزه ناهار نه تا ساعت سه ناهار پَش، تاریکی همه اَ سرزمینش بکَته. 46ساعت نزدیک سه ناهار پَش به، عیسی بلنده صَصنه دادش بکه: «ایلی، ایلی، لَمّا سَبَقْتَنی؟» یانی «چِمن خدا، چِمن خدا، چیه را منِر تینا بَشتِم؟» 47بعضی از اَوه ای که دیشتنه را اگا وندرسه بنده اِمشان بشنوس، باتشانه: «اِم مردک ایلیا پیغمبره صص کردر.» 48ای نفر اَوانک اَلبحَل بیرویت و اسفنجش بوعرد، اَوش ترشسه شراب نه فت آکه و چویی سر اَناشه ببردشه عیسی گَره پران تا آخره. 49امّا بقیه باتشانه: «اَونه کاری مدارا بدا بینام آیا ایلیا پیغمبر چَوه نجات دینه را آیه؟» 50عیسی هنی بلنده صَصِنه جرش بکه و جانش بدا. 51اَ لحظک زَه، معبده پرده کفانه تا جیر دو پاره بیبیا. زمی بلرزس و سِگه آشکاجسنده. 52قبره نی آبنده و خیلی مقدّسه آدمه که مردَه بنده، زنده آبنده. 53اَوه قبرک بَر آمنده و عیسی زنده آبیَینَه پَش، بشنده مقدسه شهر که هَ اورشلیمه و اَوان اِشتنشان خیلیلن آمانس. 54وقتی که سربازان فرمانده و سربازانی که عیسی صلیبه جیرک بِنده تا نگهبانی بِدیِنده، دیمه لرزه و همه‌ی اتفاقان بیندشانه، پر بترسسنده، باتشانه: «واقعا که اِم مردک خدا زا به.»
55خیلی زلّی نی اَگاک اِسبِنده و دورِنه دیَشتَردِنده. اَوه جلیله منطقه نه عیسی پَشَدن آمییَه بنده تا اَوه خدمت بکرنده. 56چَوان میانک مریم مجدلیّه و مریم یعقوب و یوسفه ما، و زِبِدی زاران ما نی بنده.
عیسی دخشاردن
57نِمِسیره دم، پولداره مردکی رامه اهالیک، که چَوه نام یوسف به، و ایگله عیسی شاگردانک به، 58بِشه پیلاتُس وَر و عیسی جنازَش آخاشت. پیلاتُسه دستور بدا جنازه اَوه آدینده. 59یوسف جنازش اَکَت، اَ پیچسشه ایگله تمیزه کتانه کفنی کی 60و تازه مقبره ای که اِشتن راش صخرک تاشسَش به، بنا و پیله سِگی مقبره گره پرانک بِناشه و بِشه. 61مریم مَجْدَلیّه و اَدَریین مریمه اَگارک مقبره پرانک نشتَه بنده.
مقبره نگهبانه
62ای روجه پَش، «یهودیان آماده بینه روج» پَش، سران کاهنان و فریسی فرقه علما پیلاتُسه ور بشنده، باتشانه: 63«قربان! ویرمانه که اَ حُقه باز وختی زنده به، باتشه، ”از سُه روجه پَش زنده آبیم.“ 64پس فرمان بده مقبرک تا سُومین روج نگهبانی بکرنده، مبادا چَوه شاگرده بیشینده، جنازه بدزنده و مردمنه باجنده که ”اَ زنده آبییَه“، که اگم بتاننده اِم کاره بکرنده، چَوه آخریه حُقه، چَوه اولیه حقک نی بدتر آبی.» 65پیلاتُسه جواب بدا: «شاما اِشتن ای دسته نگهبان دارا. بِشا و اَجوره زه که صلاح وینا، مقبره ویراجین ببا.» 66پس بِشنده و مقبره سِگه شانه مُهر و موم بِکَردا و نگهبانانی اَگا بناشانه تا مقبره ویراجین بیبینده.
Currently Selected:
انجیل متی 27: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company