انجیل یوحنا 19

عیسی مصلوب کردن را برنده

1اَدمی پیلاتُس دستورش بدا، عیسی بیگیرنده و شلاقنه بزننده. 2و سربازان تیگینه، تاجی بِوَتشانه، اَناشانه چَه سرک و ارغوانیه اَبایی اَوشان دکه، 3و اَوه بامنده عیسی وَر، و واتردشانه: «سلام بر ته، ای یهودیان پادشاه!» و اَوشان سیلی زیرده.

4چاوش پیلاتُس هنی بامه بر و یهودیان نه باتشه: «دیسا از اَوه آورم شاما ور تا بزانا که از هیچ تقصیری اَوک نیویندمه تا اَوه محکوم بکرم.» 5پس عیسی تیگنه تاجی چه سرک و اَرغوانیه اَبایی چه جانک به بامه بر. پیلاتُسه اَوان نه باته: «دیسا، اَ هه مردکه!» 6وختی سران کاهنان و معبده نگهبانه عیسی شان بینده، جرشان بکه، باتشانه: «اَوه صلیب سرک بوکوش! اَوه صلیب سرک بوکوش!» پیلاتُسه اَوان نه باته: «شاما اِشتن اَوه ببرا و صلیب سرک بوکوشا، چون اَز هیچ تقصیری چوه محکوم کردنه را نیویندمه.» 7یهودیان چه جواوک باتشانه: «آما شریعتی دارام که مطابق اَ شریعت، اَ گه بِمَره، چون ادعا کردر که خدا زایه.»

8وختی پیلاتُس اِمش بشنَوِس، پر بترسس، 9و هنی آگردس کاخه دله و عیسیک آپرسسشه: «ته کاردنه آمییش؟» امّا عیسی چوه جواوش آندا. 10پس پیلاتُسه عیسی نه باته: «منه لاوَه نکردری؟ مگم نِزانسَری اختیار دارم که ته آزاد بکرم و اختیار دارم ته صلیب سرک بوکوشم؟» 11عیسی باتشه: «ته چِمن سر هیچ اختیاری نداشتره، اگم خدا تِش اِم اختیار آدییه نبه؛ چِمه واسنه، اَ کسی که منش ته تسلیم کرده ، چَه گناه پرتره.» 12چَوه پش پیلاتس تقلاش بکه تا عیسی آزاد بکره، امّا یهودیان جرنه، باتشانه: «اگم اِم مردکه آزاد بکری، رُمه امپراطور، قیصر رفق نییش. هر کسی ادعا بکره پادشاه اِسه، قیصره ضِده.»

13وختی پیلاتُس اِم لاوَش بشنَوِسنده، عیسیش بوعردِه بر و اِشتن داوری تخت سرک بنشت، یاگایی که به «سنگفرش» معروف بِه و عبرانیان زواننه «جَبّاتا» واته بسه. 14اَ روج، ای روج عید پسخ پران به روجی که یهودیان اِشتنشان عید را آماده کرده و تقریبا ناهار موقع به. پیلاتُس یهودیان نه باتشه: «دیسا، شاما پادشاه!» 15اَوان جِره کردرده: «اَوه از بین ببه! اَوه از بین ببه و اَوه صلیب سرک بوکوش!» پیلاتُسه باته: «شاما پادشاه صلیب سرک بوکوشم؟» سران کاهنان جواو بدا: «آما پادشاهی قیصره غیراز ندارام.» 16پس پیلاتُس عیسیش چوان دس درسمارد تا اَوه صلیب سرک بوکوشنده.

پس عیسی شان بکته، ببردشانه. 17عیسی ایزه که صلیبه چه دوشه سرک بییا برشه بَر، یاگایی وَر که چه نام جمجمه به و عبرانیان اَوِنه جُلجُتا واتِه شانه. 18اَگا اَوشان صلیب سرک میخه کوه بکه. اَونه دو نفر عَلوده نی چَه دو طرفک صلیبه سرک میخه کوشان بکه و عیسی چوان وسطک به. 19پیلاتُسه اِمشین دستور بدا، اَوان ایگله تَختَه سرک بینیویشتشانه و اَوشانه چه صلیبه کفایینه سرک آکردا. چَه سرک نویشته بییه بِه: ’عیسای ناصری، یهودیان پادشاه‘. 20خیلی از یهودیان اَ نیویشتشان بخوانده، چون یاگایی که عیسی شان صلیب سر آکرده به شهر نزدیکی بِه و اَ تخته سرک عبرانیان زواننه و لاتینی و یونانی نویشته بییه بِه. 21پس یهودیان سران کاهنان پیلاتُس نه باتشانه: «منویس ’یهودیان پادشاه‘، بلکم بینیویس اِم مردکه واته که از یهودیان پادشاه اِسم.» 22پیلاتُس جواو بدا: «اَ چیی که نیویشتمه، دَ نیویشتمه.»

23وختی سربازان عیسی شان صلیب سرک آکه. چَه خلوعشان چار قسمت آبَخشسه و هر نفره ای تیکه اَکته. و چه اَباشانین اَکته. امّا اَ اَبا درز نداشته، بلکم کفا نه تا جیر ای تیکه وته بیه بِه. 24پس هندیگرنه باتشانه: «اَبا اَمَوزارنام، بلکم قرعه درنام تا بینام چی کی کین بی.» ایزه زبوره کتابه نیوشته هان پیشگویی اتقاق دگس که واته بییه به:

«چِمن خلوعشان اِشتن میانک آبخشس

و چِمن اَبا را شان قرعه درنده.»

پس سربازان ایزه شان بکه.

25امّا عیسی صلیبه نزدیکی، چوه ما و چوه خاله، و مریمه کِلوپاس زنه و مریم مَجْدَلیّه وِندَرسه بِنده. 26وختی عیسی اِشتن ما و اَ شاگردی که اَونه خش به بیندشه چوه ما وَرک وندرسه، اِشتن مانش باته: «زلی، دیس، اِم اِشته زایه». 27چاوش اَ شاگردنه باتشه: «دیس، اِمَه اِشته ما یا.» اَ ساعته نه، اَ شاگرد، عیسی ماشه ببردا اِشتن کییه.

عیسی مردن

28اَدمی عیسی که زانسرده همه چی اُجرس، چِمه واسنه که مقدس نیویشته هان پیش گویی اتفاق دگنه، باتشه: «تشیرمه.» 29اَگارک قابی بِه که تُرشسَه شراب نه فت به. پس اَوان ای تیکه اسفنجی که شرابه دله زیشان بییا اَناشانه زوفا داره لاخک و ببردشانه عیسی گره پران. 30وختی عیسی شرابش بچشِس، باتشه: «اُوجرس.» چاوش اِشتن سرش جیر بوعه و اِشتن روحش تسلیم بکه.

31چون اَ روج، روجه آماده بیین عید پسخِه را به، و صبایینه روجَه، یهودیان مقدسه پیله شنبه بییا. چِمه واسنه که سران یهودیان نگوسردشانه جنازه تا صباین روج صلیب سرک ببماننده، پیلاتُس کشان آخاشته تا اَ سُه نفر لنگان قلم بشکنجاننده تا بتاننده جنازان صلیب سرنه بوعرنده جیر. 32پس سربازان بامنده و اَ دو نفر لنگان قلم که عیسی شوار صلیب سرک بنده، بشکنجانسشانه. 33امّا وختی آرسسنده عیسی وَر و بیندشانه مرده، چوه لنگان قلمشان نشکس. 34امّا ایگله اَ سربازانک نیزه‌ای چه تکک دِخاسشه و البحل اُو و خون چه تکک برامه بر. 35اَ کسی که اِمش بینده، شهادت دَیه تا شاما نی ایمان بوعرا. چه شهادت راسته و اَ زانسر که حقیقته واتر. 36اِمه اتفاق دگسنده تا مقدسه نیویشته پیشگویی اتفاق دگننده که: «هیچ کامین چوه اَسهانک نشکنده.» 37و ایزه نی مقدسه نیویشته علوده یاگایی واجه: «اَ کسی که اَوِه نیزه زننده، اَوه دیسنده.»

عیسی دخشاردن

38اَدمی یوسف، که رامه شهر اهالی به، پیلاتُس کش اجازه اَرکت تا عیسی جنازه اَگیره. یوسف عیسی ایگله شاگردانک به، امّا نوینکینیی، چون یهودیانک ترسسه. پیلاتُس اَوش اجازه بدا. پس یوسف بامه، عیسی جنازش اَکته. 39نیقودیموس نی که پرانتر شَوانه عیسی ور شییه به، اِشتن نه سی کیلو مُر و خوشبوعه عود بوعردشه. 40پس اَوان عیسی جنازشان اَکته، اَوشان طبق یهودیان دِخشاردَنه رسم، عطریاتِنه کفنک اَپیتِشانه. 41اَگا که عیسی مصلوب بیه به، باغی اِس بِه و اَ باغک تازه مقبره‌ای بییا که هلا هیچ مَرده ای اَوک دینیه شان نبه. 42پس چون که یهودیان «آمادگیه» روج، عید پسخ را به و اَ مقبره نی نزدیک بییا، عیسی جنازشان اَگارک بنا.

Currently Selected:

انجیل یوحنا 19: TIT

Highlight

ਕਾਪੀ।