लूका 13:1-17

केही मानिसहरूले येशूलाई भने, “बलि चढाइरहेको बेला पिलातसले कति जना गालीलीहरूलाई मारे र उनीहरूको रगत बलिको रगतसँगै मिसियो!” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यसरी मारिने ती गालीलीहरू के अरूभन्दा पापी थिए भन्‍ने तिमीहरू सम्‍झन्‍छौ? त्‍यसो होइन, म तिमीहरूलाई भन्‍छु, आ-आफ्‍ना पापलाई मानिलिएर छोडेनौ भने तिमीहरू पनि त्‍यसरी नै नष्‍ट हुनेछौ। फेरि सिलोआमको धरहरा पल्‍टेर मारिने ती अठार जना मानिसहरू यरूशलेमका अरू मानिसहरूभन्दा पापी थिए भनी सम्‍झन्‍छौ? त्‍यसो होइन, तर म तिमीहरूलाई भन्‍छु, तिमीहरूले आ-आफ्‍ना पापलाई मानेर छोडेनौ भने तिमीहरू पनि नष्‍ट हुनेछौ।” त्‍यसपछि येशूले तिनीहरूलाई एउटा दृष्‍टान्‍तको रूपमा यस्‍तो कथा भन्‍नुभयो, “एक जना मानिसको अङ्‌गुर बारीमा नेभाराको रूख थियो। ऊ समय-समयमा नेभारा फल्‍यो कि भनेर हेर्न आउँदा फल पाएन। आखिरमा उसले बारीमा काम गर्ने नोकरलाई भन्‍यो, ‘हेर, तीन वर्षदेखि यसमा फल फल्‍छ कि भनेर मैले बाटो हेरें, तर फल्‍दै फलेन। अब व्‍यर्थैमा यसलाई किन ठाउँ ओगट्‍न दिने? यसलाई काटिदेओ।’ तर नोकरले भन्‍यो, ‘हजुर, अझै एक वर्ष बाटो हेरौं। म यसको वरिपरि खनेर मल हालिदिनेछु। कतै फलि पो हाल्‍छ कि? फलेछ भने ठीक छ, फलेन भने काटिदिउँला’।” एकपल्‍ट पवित्र विश्रामको दिन येशू सभाघरमा शिक्षा दिँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो। त्‍यहाँ एक जना अठार वर्षदेखि भूत लागेर रोगाएकी स्‍वास्‍नी मानिस थिइन्। तिनी कुप्रिएर सोझो हुन नसक्‍ने भएकी थिइन्। येशूले ती स्‍वास्‍नी मानिसलाई देखेर अगाडि डाकेर भन्‍नुभयो, “हे स्‍त्री, अब तिमीले रोगबाट छुट्‍कारा पायौ।” उहाँले तिनीमाथि आफ्‍नो हात राख्‍नुभयो अनि तिनी तुरुन्‍तै सोझो भएर परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्न लागिन्। ती स्‍त्रीलाई विश्रामको दिनमा निको पारेको देखेर सभाघरको शासक रिसाए। तिनले मानिसहरूलाई भने, “काम गर्न साताका छ दिन छँदैछ! विश्रामको दिनमा निको हुन किन आउँछौ? के यो दिनबाहेक अरू दिन छैन र?” प्रभुले तिनलाई यसरी जवाफ दिनुभयो, “ए कपटीहरू हो, के विश्रामको दिनमा तिमीहरूले गाई, गोरु या गधालाई फुकाएर पानी खुवाउन लाँदैनौ र? यो अब्राहामकी छोरीलाई शैतानले अठार वर्षदेखि पासोमा पारेको थियो, के पवित्र विश्रामको दिन हो भनेर तिनलाई छुट्‍कारा दिनुहुँदैन र?” उहाँको यस्‍तो जवाफ सुनेर विरोधीहरू लाजमा परे। मानिसहरू भने उहाँले गर्नुभएको अचम्‍मको काम देखेर खुसी भए।